The Queen And The Soldier - Suzanne Vega

The soldier came knocking upon the queen’s door

He said, «I am not fighting for you any more»

The queen knew she’d seen his face someplace before

And slowly she let him inside.

He said, «I've watched your palace up here on the hill

And I’ve wondered who’s the woman for whom we all kill

But I am leaving tomorrow and you can do what you will

Only first I am asking you why.»

Down in the long narrow hall he was led

Into her rooms with her tapestries red

And she never once took the crown from her head

She asked him there to sit down.

He said, «I see you now, and you are so very young

But I’ve seen more battles lost than I have battles won

And I’ve got this intuition, says it’s all for your fun

And now will you tell me why?»

The young queen, she fixed him with an arrogant eye

She said, «You won’t understand, and you may as well not try»

But her face was a child’s, and he thought she would cry

But she closed herself up like a fan.

And she said, «I've swallowed a secret burning thread

It cuts me inside, and often I’ve bled»

He laid his hand then on top of her head

And he bowed her down to the ground.

«Tell me how hungry are you?

How weak you must feel

As you are living here alone, and you are never revealed

But I won’t march again on your battlefield»

And he took her to the window to see.

And the sun, it was gold, though the sky, it was gray

And she wanted more than she ever could say

But she knew how it frightened her, and she turned away

And would not look at his face again.

Солдат патшайымның есігін қағып келді

Ол: «Мен бұдан былай сен үшін күреспеймін» деді.

Патшайым оның жүзін бұрын бір жерден көргенін білді

Және ақырын оны ішке кіргізді.

Ол: «Мен сенің сарайыңды төбеде көрдім

Мен бәріміз үшін өлтіретін әйелдің кім екеніне таң қалдым

Бірақ мен ертең кетемін, сіз өзіңіз қалаған нәрсені жасай аласыз

Мен сізден неге сұраймын? »

Ұзын тар дәлізде оны алып келді

Оның қызыл гобелендері бар бөлмелеріне

Ол басынан тәжді бірде-бір рет алған емес

Ол оған отыруын  өтінді.

Ол: «Мен сені қазір көріп тұрмын, сен өте жассың

Бірақ мен жеңген шайқастардан гөрі жеңілген шайқастарды көрдім

Менде интуиция бар, мұның бәрі сіздің көңіл көтеруіңіз үшін дейді

Ал енді маған себебін айтасыз ба?»

Жас патшайым оған тәкаппар көзбен қарады

Ол: «Сіз түсінбейсіз және тырыспауыңыз мүмкін» деді.

Бірақ оның жүзі балалық еді, ол жылайды деп ойлады

Бірақ ол жанкүйер сияқты өзін жауып тастады.

Ол: «Мен құпия жанып тұрған жіпті жұтып қойдым

Ол мені іштей кесіп тастайды, мен жиі қан кетемін»

Ол қолын сосын оның басының үстіне қойды

Ол оны жерге иіп тағзым етті.

«Айтыңызшы, сіздің қарныңыз қаншалықты ашты?

Сіз қаншалықты әлсіз сезінесіз

Сіз бұл жерде жалғыз тұрып жатқандықтан, сіз ешқашан ашылмайсыз

Бірақ мен сіздің ұрыс далаңызда тағы да наурыз болмаймын »

Ол оны көру үшін терезеге апарды.

Ал күн, ол алтын болды, аспан болса да, сұр болды

Және ол бұрын-соңды айта алмайтынын қалаған

Бірақ ол мұның өзін қалай қорқытқанын білді де, бұрылып кетті

Және оның бетіне қайта қарамады.