Strahlen von Gold / Sohn - Prinz Pi

Hinter grauen Türmen Morgenrot

Von den Stürmen des Lebens in Kneipen getriebene, hier seitdem gebliebene

Zerriebene, trinken noch immer ihre Sorgen tot

In ihnen wogt

Auch nur hochprozentig vergorenes Brot

Lichtstrahlen in unbennenbaren Nichtfarben

Ziehen, biegen und schieben erste Schatten von sichtbaren

Toten Objekten, in denen die Lebenden schlafen

Wo Rollläden gelbgraue Barcodes auf sie malen

Ihr gleichmäßiges Atmen gestoppt von Alarmen

Gekappt von nach Geräuschquellen schlagenden Armen

Die Füße tragen noch müde Gestalten vor Spiegel in Bädern

Cremes ebnen Falten aus dem uns versiegelnden Leder

Farben verstärken Konturen der sich bewegenden Lieder

Die im Sinus der Tage Gefallenen erheben sich wieder

Augen, deren Blickachsen an sich selbst abbrechen

Haare landen auf der weißen Weite vom Waschbecken

Gefällt vom Messer des Rasierers

Oberkörper deklariert mit der Beschriftung des ihn verhüllenden T-Shirts

Ein schwacher, Kreislauf mit in Wasser

Gelöstem Koffein und Glukose in täglich steigender Dosis

Hochgeholt — und wieder mit von hastigen Fingern aus der Packung gefischten

Zylindern voll Tabak gemindert

Bis das Herz einen geregelten Schlag gibt

Der beginnende Tag liegt

Unentschlossen vor uns

Wie eine noch nicht abgeschickte Nachricht

(Wassertropfen perlen vom Kinn

Wir fragen uns: Wo geht es hin?

Wir fragen uns wer wir sind

Wir fragen uns, ob stimmt, was wir glauben das noch kommt

Wassertropfen perlen vom Kinn

Unser Blut im Abguss verrinnt

Warmes Licht durchströmt jedes Ding

Unser Rhythmus verklingt, in unserem Kokon aus Beton)

Und Elektronik wechselt in aktive Modi, Antennen empfangen Daten

Die unsichtbaren Ketten legen sich auf die Sklaven

Keine Wand scheint die sie treffenden Blicke zu spüren

Böden getreten von Füßen

Schlösser öffnen klackend die Türen

Funken entzünden Gemische gestorbener Echsen der Urzeit

Mit Luft von Heute in Sphären aus Aluminium

Radios wandeln Wellen, in massengeschmackskompatible

Kompakt portionierte Lieder zum Spielen um

Blinker schlagen im Takt eines ruhenden Pulses

Nadeln zeigen wie weit entfernt die stets drohende Null ist

In metallenen Körben, dem nach außen projezierten Status des Fahrers

entsprechend

Fahren Millionen in Körpern voller Hormone vom Ort wo sie wohnen

Ihre Atome in Richtung unerreichbarer Versprechen

Nach jedem neuen Auto kommt ein neues Auto

Nach jeder Scheidung kommt das Glück

Und ich stehe auf dem Dach des Hochhaus, über der Stadt voll Verbrechen

Die Sonne streichelt mit millionenkilometerweit hergereistem Licht ihre Dächer

In meinen Augen Explosionen

Und auf mein' Lippen ein Lächeln

An meinen ungeborenen Sohn: Ich kann dich nicht retten

Nur ein weiterer Tag, im Innern der Brust

Tut ein Muskel jeden weiteren Schlag, nur weil er muss

Was er tut bis zum Schluss

Was er tut bis zum Schluss

Da kommt nicht mehr, ich hab’s immer gewusst

Werde Teil der Genius-Deutschland-Community!

Сұр мұнаралардың артында таң

Пабтардағы өмірдің дауылы жетелеп, содан бері осында қалды

Қайғы-қасіреттерін әлі ішуде

Олардың ішінде толқындар

Тіпті жоғары ашытылған нан ғана

Аты жоқ түстердегі жарық сәулелері

Көрінетіндердің алғашқы көлеңкелерін сүйреңіз, бүгіңіз және итеріңіз

Тірілер ұйықтайтын өлі заттар

Роликті жапқыштар сары-сұр штрих-кодтарды бояйтын жерде

Дабыл сигналдарынан оның тынысы да тоқтап қалды

Дыбыс көздеріне ұрып-соғатын қолдармен кесілген

Аяқтар әлі де ванна бөлмелеріндегі айналардың алдында шаршаған фигураларды алып жүреді

Крем бізді тығыздайтын терідегі әжімдерді тегістейді

Түстер қозғалатын әндердің контурын күшейтеді

Күндердің синусында құлағандар қайта көтеріледі

Көру сызығы өзінен-өзі үзілетін көздер

Шаш раковинаның ақ кеңістігіне қонады

Ұстараның пышағы ұнады

Дененің үстіңгі жағы оны жабатын футболканың әріпімен жарияланған

Судағы әлсіз контур

Күнделікті ұлғайтылған дозада ерітілген кофеин мен глюкоза

Алып - тағы да асығыс саусақтарымен қораптан шықты

Темекіге толы баллондар азайып кетті

Жүрек тұрақты соғуға дейін

Бастапқы күн өтірік

Біздің алдымызда шешілмеген

Жіберілмеген хабарлама сияқты

(Су тамшылары иегінен төмен түседі

Біз өзімізге сұрақ қоямыз: Біз қайда барамыз?

Біз өзімізден кімбіз деп сұраймыз

Біз өзімізге сенетін нәрсе әлі орындалады ма деп сұраймыз

Иектен су тамшылары аунайды

Гипстегі қанымыз қашып кетеді

Жылы нұр әр нәрседен өтеді

Біздің ритміміз өледі, біздің бетон коконымызда)

Ал электроника белсенді режимдерге ауысады, антенналар деректерді қабылдайды

Көзге көрінбейтін шынжырлар құлдарға жатты

Ешбір қабырға оларға сәйкес келетін көріністі сезбейтін сияқты

Едендерді аяқ басып кетті

Құлыптар есіктерді шерткенде ашады

Ұшқындар өлі тарихқа дейінгі кесірткелердің қоспаларын тұтандырады

Алюминий сфераларында заманауи ауамен

Радио толқындарды массалық дәмге сәйкес келетіндерге түрлендіреді

Ойнату үшін ықшам бөліктерге бөлінген әндер

Индикаторлар тыныштықтағы импульстің соғуына дейін соқты

Инелер нөлдің қаншалықты алыс екенін көрсетеді

Металл себеттерде жүргізушінің күйі сыртқа проекцияланады

сәйкес

Гормондарға толы денелерде миллиондаған адамдарды өздері тұратын жерден айдаңыз

Сіздің атомдарыңыз қол жетпес уәделерге

Әрбір жаңа көліктен кейін жаңа көлік келеді

Әрбір ажырасқаннан кейін бақыт келеді

Ал мен зәулім ғимараттың төбесінде, қылмысқа толы қаланың үстінде тұрмын

Күн миллиондаған шақырым жол жүріп өткен жарықпен олардың төбесін сипады

Менің көзімде жарылыстар

Және ерніме күлкі

Менің тумаған ұлыма: Мен сені құтқара алмаймын

Тағы бір күн, кеуденің ішінде

Бұлшықет әрбір келесі соғуды міндетті болғандықтан жасай ма?

Соңына дейін не істейді

Соңына дейін не істейді

Енді болмайды, мен оны әрқашан білетінмін

Genius Germany қауымдастығының мүшесі болыңыз!