21:04 / Schwarzer Lack - Prinz Pi

Die Sonne geht wie jeden Abend langsam unter, ohne Grußwort

Orangenes Licht lugt dort über der Tanke, kurz vor

Bevor das blaue Neon — den Namen «Aral» schreibt

Autos kommen, tanken, fahren, Ampeln schalten

Der Tag weicht

Kreuzung atmet im rotgrünen Rhythmus, stockend

Paar Kids jetzt, mit grad geholten Sixpacks hockend

Auf den Stromkästen, Handylautsprecher werfen Tonfetzen

Zu denen LEDs in Bremsleuchten zu Rot wechseln

Meine Finger ziehen das Silberpapier

Von der Flasche eines billigen Bier

Dessen angenehme Kühle sich niederlegt

Sie durch Windungen im Inneren rinnend in meine Tiefe trägt

In der Mitte, wo Gefühle schlafen wie graue Schatten

Es bedarf noch einiger Flaschen, um sie hinauszulassen

Leichte Vibration in meiner Hosentasche rechts

Und dann weiß ich, was die anderen Idioten machen jetzt

Mein Kreislauf und der Akku halten beide nicht den Abend durch

Die unbestimmte Angst, die mir seit Tagen durch den Magen kurvt

Verflüchtigt sich, Gedanken schweifen

Bleiben hängen in verdammten Schleifen, die Laternen fangen an, zu scheinen

Stadt zugedeckt von weichem Schatten, der noch Rot enthält

Verdammter Hund, steht mal wieder da im Hof und bellt

Heiser und hysterisch, in einem Rhythmus, den nur er versteht

Während eins der Kids da unten etwas fertig dreht

Bis das Purple Haze in blauen Wolken seinen Duft zu mir trägt — Benzin und

alter Regen teilen die Luft

Mit Rosmarin auf dem Balkon, das Beck’s mit seinem eigentümlichen Grasgeruch,

eine weitere Nuance

Die Stadt strömt ein in meine Nase, Augen und Ohren

Dringt bei meiner Haut in die Poren

Aufgedrehte Mädchen in Schuhen, zu hoch, um gut zu laufen

Versuchen cool zu rauchen, Kippen leuchten, Lippen leuchten

Begafft von drei Männern mit dicken Bäuchen

Und Trainingshosen: Die Lebensfrohen und Lebensmatten

Die Leben wollen, die schon Leben hatten

Unter den Augen beige Schatten

Unter uns allen leben Ratten

Schluck rinnt die Kehle runter

Haar mit Haut, mit Gewebe, mit Schädel, mit Seele drunter

In den Ecken webt das Dunkel den Beginn der Nacht

Um drei Minuten nach Neun heb ich den Hörer ab

Und deine Stimme ist so nah, als wärst du neben mir hier

Als du Schluss machtest, war neben der Neun die Vier

Deine Stimme ist so nah als wärst du neben mir hier

Als du Schluss machtest, war neben der Neun die Vier

Manchmal kann ich den großen Atem spüren

Seh die Augen reflektiert in den schwarzen Türen

Auf dem Parkplatz drüben

Dann verlier ich den Kontakt, kapsel mich ab

Langsam rotierend um die Achse der Stadt

Werde Teil der Genius-Deutschland-Community!

Күн батып барады күнде кешкідей, Бір ауыз амандаспай

Апельсин шамы жанармай құю бекетінің үстінде, дәл алдында

Көк неонның алдында — «Арал» атауын жазады.

Көліктер келеді, толтырады, жүреді, бағдаршамды ауыстырады

Күн кетеді

Кроссинг қызыл-жасыл ырғақта тоқтап тыныс алады

Қазір бір-екі бала, жаңа ғана алған алты қорапты алып отыр

Қуат қораптарында ұялы телефон дыбыс зорайтқыштары дыбыс қалдықтарын тастайды

Бұл кезде тежегіш шамдардағы жарық диодтары қызылға өзгереді

Менің саусақтарым күміс қағазды тартады

Арзан сыраның бөтелкесінен

Кімнің жағымды салқындығы қонады

Оны ішкі орамдарымнан өткізіп, тереңдігіме ағып жатыр

Сезімдер сұр көлеңкедей ұйықтайтын ортада

Оларды шығару үшін тағы бірнеше бөтелке қажет

Шалбарымның оң жағындағы қалтасында шамалы діріл

Сосын мен басқа ақымақтардың қазір не істеп жатқанын білемін

Менің айналымым да, батарея да кешке шыдамайды

Бірнеше күн бойы ішімді басып жүрген белгісіз қорқыныш

Тарқалады, ойлар адасып кетеді

Ілмектерге кептеліңіз, шамдар жарқырай бастайды

Қала әлі де қызылды қамтитын жұмсақ көлеңкеге жабылған

Қарғыс атқыр ит, аулада тағы тұрып, үреді

Қарлығаш және истерика, ырғақта ол ғана түсінеді

Төменгі қабаттағы балалардың бірі түсіруді аяқтап жатқанда

Күлгін тұман маған көгілдір бұлттардың иісін жеткізгенше - бензин мен

ескі жаңбыр ауаны бөледі

Балконда розмарин, шөптің ерекше иісі бар Бек,

тағы бір нюанс

Мұрныма, көзіме, құлағыма қала құйылады

Терімнің тесіктеріне түседі

Аяқ киім киген қыздар жақсы жүре алмайды

Салқын темекі шегуге тырысыңыз, бөкселер жарқырайды, еріндер жарқырайды

Үлкен қарындары бар үш ер адам

Жаттығу шалбарлары: көңілді шалбарлар мен өмір төсеніштері

Өмірі бұрыннан бар өмірді кім қалайды

Көздің астында бежевый көлеңкелер

Егеуқұйрықтар бәріміздің арамызда өмір сүреді

Гүлп тамағынан жүгіреді

Шаш терісі бар, өрімі бар, бас сүйегі бар, астында жаны бар

Бұрыштарда түннің басын қараңғылық тоқиды

Мен телефонды тоғыздан үш минут өткенде аламын

Ал сенің дауысың өте жақын, қасымда тұрғандай

Сіз аяқтаған кезде тоғыздың қасында төрт болды

Сенің даусың қасымда жүргендей жақын

Сіз аяқтаған кезде тоғыздың қасында төрт болды

Кейде мен үлкен тынысты сезінемін

Қара есіктерде шағылысқан көздерді қараңыз

Ана жақтағы тұрақта

Содан кейін мен байланысымды үземін, өзімді оқшаулаймын

Қала осінің айналасында баяу айналу

Genius Germany қауымдастығының мүшесі болыңыз!