Письмо (неотправленное) - Пикник

Вот письмо неотправленное.

Неотправленное не значит отравленное.

Попадется в руки в минуту скуки,

Прочти, за труд не сочти.

За труд не сочти.

Пишут Вам строители узкоколеек,

Верили, будет немного теплее.

В городах заснеженных,

В душах изнеженных.

Мы строители чугунных мостов,

Мечтали, каждый будет готов

Пробежаться по ним легко,

Но это время еще далеко.

Непрочитанное, как сердце разбитое.

Непрочитанное лежит и плавится.

В тишине лежит и плавится,

Может буквы друг другу не нравятся?

Неотправленное не значит отравленное,

А вдруг это чье-то послание пламенное.

Здесь целый мир бурлил и затих,

Среди запятых, среди запятых…

Міне, жіберілмеген хат.

Жіберілмеген дегені уланған дегенді білдірмейді.

Қолға түсер мұң сәтте,

Оқыңыз, жұмыс деп қабылдамаңыз.

Оны жұмыс деп санамаңыз.

Сізге тар табанды темір жол салушылар хат жазып жатыр.

Аздап жылы болады деп сенеміз.

Қар басқан қалаларда,

Еркелеткендердің жан дүниесінде.

Біз темір көпір салушымыз,

Барлығы дайын болады деп армандады

Олардың арасынан өту оңай

Бірақ ол уақыт әлі алыс.

Оқылмаған, жаралы жүрек сияқты.

Оқылмағандар өтірік айтып, еріп кетеді.

Тыныштықта өтірік ериді,

Мүмкін әріптер бір-бірін ұнатпайтын шығар?

Жіберілмеген дегені уланған дегенді білдірмейді,

Кенет бұл біреудің жалынды хабары.

Мұнда бүкіл әлем тыныш және тыныш болды,

Үтірлердің арасында, үтірлердің арасында ...