Любо, братцы, любо - Пикник

Как на грозный Терек

Выгнали казаки,

Выгнали казаки сорок тысяч лошадей.

И покрылось поле, и покрылся берег

Сотнями порубленых, постреляных людей.

Любо, братцы, любо,

Любо, братцы, жить!

С нашим атаманом не приходится тужить!

А первая пуля, а первая пуля,

А первая пуля в ногу ранила коня.

А вторая пуля, а вторая пуля,

А вторая пуля в сердце ранила меня.

Любо, братцы, любо,

Любо, братцы, жить!

С нашим атаманом не приходится тужить!

Любо, братцы, любо,

Любо, братцы, жить!

С нашим атаманом не приходится тужить!

Жинка погорюет, выйдет за другого,

За мово товарища, забудет про меня.

Жалко только волю во широком поле,

Жалко мать-старушку да буланого коня.

Любо, братцы, любо,

Любо, братцы, жить!

С нашим атаманом не приходится тужить!

Любо, братцы, любо,

Любо, братцы, жить!

С нашим атаманом не приходится тужить!

Терек сияқты

Казактар ​​қуып шықты

Казактар ​​қырық мың жылқыны айдап шықты.

Ал егістік алқапты, жағаны басып қалды

Жүздеген адам кесілген, атылған.

Махаббат, бауырлар, махаббат

Махаббат, бауырлар, өмір сүру!

Атаманымызбен бірге қайғырудың қажеті жоқ!

Ал бірінші оқ, бірінші оқ,

Ал аяғына тиген алғашқы оқ атты жаралады.

Ал екінші оқ, екінші оқ,

Ал жүрегімдегі екінші оқ мені жаралады.

Махаббат, бауырлар, махаббат

Махаббат, бауырлар, өмір сүру!

Атаманымызбен бірге қайғырудың қажеті жоқ!

Махаббат, бауырлар, махаббат

Махаббат, бауырлар, өмір сүру!

Атаманымызбен бірге қайғырудың қажеті жоқ!

Жинка қайғырады, басқаға үйленеді,

Менің жолдасым үшін ол мені ұмытады.

Өкінішті тек ерік кең далада,

Қарт ана мен қоңыр атқа өкініш.

Махаббат, бауырлар, махаббат

Махаббат, бауырлар, өмір сүру!

Атаманымызбен бірге қайғырудың қажеті жоқ!

Махаббат, бауырлар, махаббат

Махаббат, бауырлар, өмір сүру!

Атаманымызбен бірге қайғырудың қажеті жоқ!