Белый хаос - Пикник

В этом городе цвет, и свет фонарей,

Всe готовит на подвиг, на войну.

В этом месяце дождь ложится на снег

Грохот барабана рождает тишину.

Здесь луна решает, какой,

Какой звезде сегодня стоит упасть.

Здесь мои глаза не видят,

Чем она больна.

Моe тело уже не моe, только жалкая часть,

Жалкая надежда.

Hо во мне всегда жила — истерика!

Какое дикое слово, какая игра,

Какая истерика!

Истерика, но я владею собой

Просто устал, просто устал, но я владею собой.

Какое дикое слово, слово — истерика!

Что со мной — может, может это волнение,

Hе чувствую ритма в висках,

Словно это

Сердце отказало мне во всeм.

Где-то между камней город держит в тисках,

А усталый ветер воет только о своeм.

Здесь моe тело поддержка костру,

Я слышу бешеный, бешеный, бешеный, бешеный смех,

И любое дело сразу валится из рук.

Где моя сила, моя любовь, моя свобода,

Какой, какой со мной грех.

Здесь моя надежда, лишь надеется, а вдруг?

Меня, меня бьeт истерика,

Какая страшная мука, страшная боль

Меня бьeт истерика!

Какой удачный исход?

Как долго длилась истерика,

Я знаю скоро пройдeт,

Оставит лишь раны, удачный исход.

Глубокие раны — я не верю, что всe так легко,

Вот он выход — истерика!

Спасибо ветер, ветер я с тобой.

Город, снег.

Вместе с песней оставил свою боль

Ветер унес мою жизнь в океан

И я с тобой весeлый смех,

Спасибо за ветер.

В этом городе цвет, и свет фонарей,

Всe готовит на подвиг, на войну

В этом месяце дождь ложится на снег

Грохот барабана рождает тишину.

ИСКРЫ ОКОЛО РТА

То ли «Дом Восходящего Солнца"пуст,

То ли полночь ещe не вошла во вкус,

Hо не зная того камни падают вверх

И тебя уже бьeт то ли дрожь, то ли смех.

А-ха, пляшут искры около рта,

А-ха, как шипы одного куста.

Прячься в тeмном углу, досчитай до ста

Пляшут искры около рта.

Сбиться с круга -так это пустяк.

Мир не тот, что вчера, что минуту спустя.

Ускользая от нас, рушит стены шутя.

Он не тот, что вчера, что минуту спустя.

А-ха, пляшут искры около рта,

Как шипы, как шипы одного куста.

Прячься угол, считай до ста

Пляшут искры около рта.

Пляшут искры около рта.

Пляшут искры около рта.

Пляшут искры около рта.

Пляшут искры около рта.

Сбиться с круга- так это пустяк.

Мир не тот, что вчера, что мину-ну-ну…

Минуту спустя.

В который раз

Пляшут искры около нас.

Пляшут искры около рта…

Около рта…

Бұл қалада шамдардың түсі мен жарығы,

Барлығы ерлікке, соғысқа дайындалуда.

Бұл айда жаңбыр қардың үстіне жауады

Барабанның гүрілдеген дыбысы тыныштықты тудырады.

Мұнда қайсысын ай шешеді,

Бүгін қай жұлдыз түсуі керек.

Мұнда менің көзім көрмейді

Ол қандай ауру.

Менің денем енді менікі емес, тек аянышты бөлік,

Өкінішті үміт.

Бірақ менде истерия әрқашан өмір сүрді!

Не деген жабайы сөз, неткен ойын

Қандай истерия!

Истерия, бірақ мен өзімді басқарамын

Тек шаршадым, жай ғана шаршадым, бірақ мен өзімді ұстаймын.

Қандай жабайы сөз, истерия деген сөз!

Маған не болды - бұл толқу шығар,

Мен храмдардағы ырғақты сезбеймін,

Бұл сияқты

Жүрегім маған бәрін берді.

Тастардың арасында қала бір жерде,

Ал шаршаған жел өзінше ғана ақырады.

Міне менің денем отты ұстап тұр,

Мен жынды, жынды, жынды, жынды күлкілерді естимін,

Ал кез келген кәсіп бірден қолынан келеді.

Менің күшім, махаббатым, еркіндігім қайда,

Не деген күнә менде.

Міне менің үмітім, тек үміт, егер?

Мен, мен истерикалымын

Қандай қорқынышты азап, қорқынышты азап

Мен истерикам!

Жақсы нәтиже қандай?

Ашу қанша уақытқа созылды?

Жақында өтетінін білемін

Тек жараларды қалдырыңыз, сәтті нәтиже.

Терең жаралар - мен бәрі оңай екеніне сенбеймін,

Міне, шығудың жолы - истерия!

Рахмет жел, жел мен сенімен біргемін.

Қала, қар.

Қайғымды әнмен қалдырды

Жел менің өмірімді мұхитқа апарды

Ал мен сенімен біргемін көңілді күлкі,

Желге рахмет.

Бұл қалада шамдардың түсі мен жарығы,

Барлығы ерлікке, соғысқа дайындалады

Бұл айда жаңбыр қардың үстіне жауады

Барабанның гүрілдеген дыбысы тыныштықты тудырады.

АУЫЗҒА ЖАНЫНДАҒЫ ұшқындар

Не «Күншығыс үйі» бос,

Түн ортасы әлі дәмге кірген жоқ па,

Бірақ тастардың құлайтынын білмей

Ал сен әлдеқашан не қалтырап, не күлесің.

А-ха, ұшқындар ауызды айналып билейді,

Әй, бір бұтаның тікеніндей.

Қараңғы бұрышқа тығылып, жүзге дейін сана

Ұшқындар ауызды айнала билейді.

Шеңберден түсу – ұсақ-түйек.

Дүние кешегідей емес, бір минуттан кейін.

Бізден сырғып, әзілдеп қабырғаларды бұзады.

Ол кешегідей, бір минуттан кейінгідей емес.

А-ха, ұшқындар ауызды айналып билейді,

Тікенектей, Бір бұтаның тікеніндей.

Бұрышты жасырыңыз, жүзге дейін санаңыз

Ұшқындар ауызды айнала билейді.

Ұшқындар ауызды айнала билейді.

Ұшқындар ауызды айнала билейді.

Ұшқындар ауызды айнала билейді.

Ұшқындар ауызды айнала билейді.

Шеңберден түсу - бұл ұсақ-түйек.

Дүние кешегідей емес, сол кеніш...

Бір минуттан кейін.

Қай уақытта

Айналамызда ұшқындар билейді.

Ұшқындар ауыздың айналасында билейді ...

Ауыз айналасында...