Mise à nu - PAULINE CROZE

Les pieds nus, perdue dans la jungle

Je te suivais, juste avant la pluie

Disparu, comme un coup de flingue

Un peu sonnée je tombe du lit

C’est comme ça toutes les nuits

Depuis qu’t’as disparu de ma vie

Sur les toits de Paris

C’est là que je finis mes nuits

Du lundi au dimanche

Mise à nu

Mes jours sont des nuits blanches

Mise à nu, là dans le désert

De nos amours j’ai marché des heures

J’ai rien vu malgré mes prières

Quelques vautours venus là par erreur

Face au vent j’ai si peur

Depuis que t’as déserté ma vie

Je ressens la terreur

Je ne sais plus très bien qui je suis

Du lundi au dimanche

Mise à nu

Mes jours sont des nuits blanches

Tous les avions sont passés sans me voir

A l’horizon le ciel est noir

Quand les histoires se terminent mal et qu’on les ramasse

Y a des silences et des souvenirs qui laissent des traces

Lentement je refais surface

Fin de l’hiver une histoire qui s’efface

Doucement je remplis l’espace

Quand je vois la mer je ne bois plus la tasse

C’est comme ça que j’oublie

Qu’c’est toi qui m’a volé ma vie

Quelquefois je m’ennuie

Alors j’vais danser sous la pluie

Du lundi au dimanche mise à nu

Mes jours sont des nuits blanches

Жалаң аяқ, Джунглиде адасқан

Жаңбырдың алдында мен сенің соңынан ердім

Мылтық атылғандай жоғалып кетті

Сәл таңырқап төсектен құлап кеттім

Әр түнде осылай

Сен менің өмірімнен ғайып болғаннан бері

Париждің төбесінде

Міне, мен түндерімді аяқтаймын

Дүйсенбіден жексенбіге дейін

Экспозиция

Күндерім ұйқысыз түндер

Шөлде сыпырылған

Біздің махаббатымыздан мен сағаттап жүрдім

Мен дұға еткенімен ештеңе көрмедім

Кейбір лашындар қателесіп келіпті

Желге қарап мен қатты қорқамын

Сен менің өмірімді тастап кеткеннен бері

Мен қорқынышты сезінемін

Мен енді кім екенімді білмеймін

Дүйсенбіден жексенбіге дейін

Экспозиция

Күндерім ұйқысыз түндер

Барлық ұшақтар мені көрмей өтіп кетті

Көкжиекте аспан қара

Әңгімелер нашар аяқталғанда және біз оларды аламыз

Із қалдыратын тыныштықтар мен естеліктер бар

Ақырындап қайта шығамын

Қыстың соңы өшіп қалған әңгіме

Мен кеңістікті ақырын толтырамын

Теңізді көргенде мен кесе ішпеймін

Мен осылай ұмытамын

Менің өмірімді ұрлаған сен екенсің

Кейде жалықтым

Сондықтан мен жаңбырда билеймін

Дүйсенбіден жексенбіге дейін жалаңаш қалды

Күндерім ұйқысыз түндер