Какая жалость - Noize MC

Всего семнадцать страниц одолев, ты думал, что уже всё прочитал,

Раз и навсегда уяснив, кто в этой книжке лев, а кто шакал,

Заметок пафосных на полях немало набросал,

В духе: «Деньги — всего лишь бумага, золото — всего лишь металл».

Проблем сложней твоих, конечно, никогда никто не решал,

Ничья душа ещё так не дрожала от боли, еле дыша

И весь человеческий опыт не стоит ломаного гроша,

Ведь никто ещё так не плакал, никто ещё так не ржал.

Предки, жизни тебя уча, всего лишь ездили по ушам,

У бати вон в аттестате сплошные «тройки» — ты же видел сам.

Пора уйти, сделав разными ваши адреса,

Пожав кормившую тебя руку, которую ты так часто кусал.

Твой бунт против папы и мамы закончится офисным креслом,

Мерцающим синим экраном и нудным трудом бесполезным.

На место протеста и крика придут тишина и усталость.

Твоя жизнь — не кино и не книга, какая жалость… Какая жалость…

С этих пор ты сам себе режиссёр, сам себе актёр и сам себе оператор.

Камера!

Мотор!

Попёр за кадром кадр.

Стоп!

Снято!

В монтажной комнате памяти из этого нарежут позже,

Что-то похожее на то, что было, но не тоже самое всё же.

Самый обычный случай при просмотре вдруг проберёт до дрожи

И вставит так, что шелохнуться даже не сможешь.

Фраза, кем-то тогда небрежно брошенная, сложена

Из слов слишком правильных, даже для словаря Ожегова.

Но, по-хорошему, не стоит чересчур увлекаться перемоткой назад,

Туда, где универ, школа или детский сад,

Ведь ты уже ушёл, сделав разными ваши адреса,

Пожав кормившую тебя руку, которую так часто кусал.

Твой бунт против папы и мамы закончится офисным креслом,

Мерцающим синим экраном и нудным трудом бесполезным.

На место протеста и крика придут тишина и усталость.

Твоя жизнь — не кино и не книга, какая жалость… Какая жалость…

Бар болғаны он жеті бетті еңсеріп, сіз бәрін оқып шықтым деп ойладыңыз,

Бұл кітапта кімнің арыстан, кімнің шақал екенін біржолата анықтап,

Мен жиектерге көптеген қарапайым жазбаларды сыздым,

Рухта: «Ақша — қағаз, алтын — металл».

Әрине, сізден күрделі мәселелерді ешкім шешкен емес,

Ешкімнің жаны ауырып, әрең дем алған жоқ

Адамның барлық тәжірибесі бір тиынға тұрмайды,

Өйткені, ешкім бұлай жыламаған, ешкім бұлай күлмеген.

Ата-баба, саған өмірді үйретіп, құлағыңнан өткен,

Батяның куәлігінде «үш есе» бар, оны өзіңіз көрдіңіз.

Кететін кез келді, мекенжайларыңызды басқаша етіп,

Сіз жиі тістеген қолыңызды сілкіп алу арқылы.

Сіздің әкеңіз бен анаңызға қарсы шығуыңыз кеңсе креслосында аяқталады

Жыпылықтайтын көгілдір экран және пайдасыз жалықтыратын жұмыс.

Наразылық пен айғайдың орнына тыныштық пен шаршау келеді.

Сенің өмірің кино немесе кітап емес, қандай өкінішті... Қандай өкінішті...

Бұдан былай сіз өз режиссеріңіз, өз актеріңіз және өз операторыңызсыз.

Камера!

Мотор!

Сахна артындағы кадрды шығарды.

Тоқта!

Алынған!

Редакция бөлмесінде жад кейінірек жойылады,

Бұрынғы нәрсеге ұқсас нәрсе, бірақ бірдей емес.

Қарау кезінде жиі кездесетін жағдай кенеттен дірілдейді

Және ол оны сіз қозғала алмайтындай етіп енгізеді.

Біреу кездейсоқ лақтырған сөз тіркесі бүктелген

Тіпті Ожеговтың сөздігі үшін де дұрыс сөздер.

Бірақ, жақсы жағынан, сіз артқа айналдыруға тым көп көңіл бөлмеуіңіз керек,

Университет, мектеп немесе балабақша бар жерде

Ақыр соңында, сіз мекен-жайларыңызды басқаша етіп тастап кеттіңіз,

Сіз жиі тістеген қолыңызды қысу.

Сіздің әкеңіз бен анаңызға қарсы шығуыңыз кеңсе креслосында аяқталады

Жыпылықтайтын көгілдір экран және пайдасыз жалықтыратын жұмыс.

Наразылық пен айғайдың орнына тыныштық пен шаршау келеді.

Сенің өмірің кино немесе кітап емес, қандай өкінішті... Қандай өкінішті...