Двадцатые годы - Noize MC

Я залезу на стол в кабаке и

Почитаю оттуда стихи вам

С надрывом

Загрустят капитала лакеи

Поплачут над пивом

Хмель и солод с солёным вкуснее

Слёзы в пене помехой не будут

Так что я залезу на стол в кабаке и

С надрывом почитаю стихи вам оттуда

Я такой же, как вы, абсолютно

Это слышно в каждом четверостишье

И, обозначая наше сходство прилюдно

Чтоб всем было видно, я лезу повыше

Словно солдат, что поднялся без каски на бруствер

Ловя своим черепом выстрел

Я так однажды достану до люстры

И над всем миром крещёным повисну

И продолжатся двадцатые годы

Без мутящих воду

И чуждых народу

Упаднических поэтов

От лишних карт зачистят колоду

Шестёрки-сексоты

В погонах идиоты

Дураки в эполетах

Сочтены дни Турбиных, и вместо изб лубяных

Небоскрёбы да трубы: мы глядим на них из глубины

Словно рыбы на луну, и я пою для родного дна

Свой романс «под старину» в духе Бориса Фомина

В «Злых заметках» главреда «Правды» я предстану посмертно франтом

Алкашом без тени таланта, жалким внутренним эмигрантом

Рифмующим пьяный бред, но одного не учтёт главред

Того, что его «Правдой» подотрутся через сотню лет

Подо мной пошатнётся стол — полечу вниз головой:

За штанину потянет кто-то, вовлекая в мордобой

И трактирный половой вызовет городового

Вот он, дар мой удалой;

да, вот такая сила слова

Я завтра залезу снова, словно альпинист настырный

Вам стихи под нос подсовывая спиртом нашатырным

Снова на башке — бутылка, под ногами — бруствер:

Давай, вражеский снайпер, покажи своё искусство

И продолжатся двадцатые годы

Без мутящих воду

И чуждых народу

Упаднических поэтов

От лишних карт зачистят колоду

Шестёрки-сексоты

В погонах идиоты

Дураки в эполетах

Мен тавернадағы үстелге көтерілемін және

Мен саған сол жақтан өлең оқыдым

Қайғымен

Лакейлер астананы жүктейді

Сыра ішіп жыла

Құлмақ пен уыттың дәмі тұзбен жақсырақ болады

Көбіктегі көз жасы кедергі жасамайды

Сондықтан мен  тавернадағы және үстелге көтерілемін

Саған сол жақтан мұңайып өлең оқыдым

Мен де дәл сен сияқтымын

Сіз оны әрбір төрттікте ести аласыз

Және, қоғамдық ортадағы ұқсастығымызды білдіреді

Барлығына көрінуі үшін мен жоғары көтерілемін

Парапетке дулығасыз көтерілген солдат сияқты

Бас сүйегіңізбен ату

Бір күні мен люстраға жетемін

Мен бүкіл әлем бойынша шомылдыру рәсімінен өткен боламын

Ал жиырмасыншы жылдар жалғасады

суды лайламай

Және халыққа жат

декадент ақындарының

Палуба қосымша карталардан тазартылады

Алты сексот

Біркелкі ақымақтарда

Погон киген ақымақтар

Турбиндердің күндері санаулы, Басты саятшылықтардың орнына

Зәулім ғимараттар мен құбырлар: біз оларға тереңнен қараймыз

Айға балықтай, Туған түбіме ән саламын

Оның Борис Фомин рухындағы «антиквариат» романсы

«Правданың» бас редакторының «Зұлымдық жазбаларында» мен қайтыс болғаннан кейін ермексаз болып шығамын.

Дарынның көлеңкесі жоқ уино, ішкі эмигрант сорлы

Ішімдіктерді рифмалау, бірақ бас редактор оны ескермейді

Оның «Правдасы» жүз жылдан кейін жойылады

Астымда үстел шайқалады - мен төңкеріліп ұшамын:

Біреу төбелесіп, шалбардың аяғын тартады

Ал таверна полицейді шақырады

Міне, менің батыл сыйлығым;

иә, бұл сөздің құдіреті

Қайсар альпинисттей ертең тағы өрлеймін

Сіз мұрныңыздың астында аммиак тайғақ өлеңдер

Тағы да басына - бөтелке, аяқ астына - парапет:

Кел, жау мерген, өнеріңді көрсет

Ал жиырмасыншы жылдар жалғасады

суды лайламай

Және халыққа жат

декадент ақындарының

Палуба қосымша карталардан тазартылады

Алты сексот

Біркелкі ақымақтарда

Погон киген ақымақтар