Sankaritarina - Moonsorrow

«Kuolee karja

Kuolee suku

Samaten itse kuolet;

Vaan nimi

Ei koskaan kuole

Hlt ken on hyvn saanut

Kuolee karja

Kuolee suku

Samaten itse kuolet;

Yhden tiedn

Mik' ei kuole:

Manalle menneen maine.

«(Hvaml)

Jo luku viimeinen saa

Surmansa kohdannut lep sijallaan

Veljet maljan simaa nostavat

Tyhjksi juovat nimeen vainajan

Kaunis laiva kantaakseen saa miehen rauenneen

Laskua tuonpuoleiseen se vartoo rannalla

Aseet, korut, rikkaudet matkamies saa mukaansa

Alla suuren rovion lipuu hautansa

(Ja katso! Voiko toista niin ylvst nky olla

Kuin hiljaisten liekkien kurotus thti kohti.)

Kuolemaan me jok’ikinen kuljemme;

Jumalat ovat elvt valinneet

Veljemme syliin aaltojen laskemme;

J hyvsti, sinut aina muistamme

Kunniaa ei miekka voi taltuttaa;

Jumalat ovat sankarit nimenneet

Veljemme tuonen herralle luovutamme;

Siis hyvsti — kunnes jlleen kohtaamme

«Cattle die

Kinsmen die

Likewise you will die;

But the name

Will never die

Of one who has done well

Cattle die

Kinsmen die

Likewise you will die;

One I know

That never dies:

The fame of each one dead.

«(Hvaml)

And so the last chapter is at hand

Who faced his death now rests on his place

His brothers raise a chalice of mead

And drink it empty in the name of the late

A craft so beautiful now may carry a peaceful man

On the shore it awaits release into what lies beyond

Weapons, jewels, riches the traveller is armed with

Underneath a vast pyre his grave will soon be sailing

(And behold! Can there be another sight so grand

Than of silent flames reaching out for the stars.)

Towards death we all are lead;

The gods have chosen those to live

Our brother we lay on the lap of the waves;

Fare ye well, you stay in our hearts

Honour no sword can tame;

The gods have recited the heroic names

Our brother we yield to the father of the dead;

Fare ye well — until we meet again

«Мал өліп жатыр

Отбасы өледі

Сол сияқты сен де өзің өлесің;

Бірақ аты

Ол ешқашан өлмейді

Ал, кімде жақсы бар

Мал қырылып жатыр

Отбасы өледі

Сол сияқты сен де өзің өлесің;

Мен бір білемін

Не өлмейді:

Мананың бұрынғы беделі.

«(Hvaml)

Соңғы тарау қазірдің өзінде бар

Оның өлімі оның орнына леппен бетпе-бет келді

Ағайындылар кесені көтереді

Марқұмның атына мас күйінде

Тасымалдау үшін әдемі кеме адамды құлатады

Басқа жаққа түсіңіз, ол жағажайды қорғайды

Саяхатшы өзімен бірге қару-жарақ, зергерлік бұйымдар, байлық алады

Үлкен ровионның астында оның бейіті бар

(Ал қараңдар! Басқасы сондай даңқты бола ала ма?

Тыныш жалынға қол созу сияқты.)

Біз өлімге барамыз;

Құдайлар принциптерді таңдады

Бауырларымыздың құшағында толқындар жатырмыз;

J қош бол, біз сені мәңгі есте сақтаймыз

Даңқты қылышпен таптау мүмкін емес;

Батырлардың есімдерін құдайлар қойған

Біз ағамыз Туоненді Иемізге тапсырамыз;

Сонымен қоштасу - біз қайтадан кездескенше

«Мал өледі

Туыстар өледі

Сол сияқты сен де өлесің;

Бірақ аты

Ешқашан өлмейді

Жақсылық жасаған адамның

Мал өледі

Туыстар өледі

Сол сияқты сен де өлесің;

Мен білетін бір

Бұл ешқашан өлмейді:

Өлгендердің әрқайсысының даңқы.

«(Hvaml)

Сонымен, соңғы тарау жақын

Оның өлімімен бетпе-бет келген адам қазір өз орнында жатыр

Оның ағалары бір кесе мед көтереді

Ал марқұмның атымен бос ішеді

Қазір соншалықты әдемі қолөнер бейбіт адамды алып жүруі мүмкін

Жағада ол арғы жағындағы нәрсеге босатылуын күтеді

Саяхатшы қаруланған қару-жарақ, зергерлік бұйымдар, байлық

Кең төбенің астында оның моласы жақында жүзеді

(Міне, осыншама керемет тағы бір көрініс болуы мүмкін бе?

Жұлдыздарға созылған үнсіз жалыннан гөрі.)

Біз бәріміз өлімге жетелейміз;

Құдайлар өмір сүретіндерді таңдады

Ағамыз толқынның тізесіне жаттық;

Аман болыңыз, сіз біздің жүрегімізде қаласыз

Намысты ешбір қылыш жеңе алмайды;

Тәңірлер батырлардың есімдерін жатқа айтқан

Бауырымыз, біз өлгендердің әкесіне бағынамыз;

Қайтадан кездескенше аман болыңыздар