Aurinko ja Kuu - Moonsorrow

«Aurinko ja kuu

Syttyneet kaukana sieltä

Missä lehväin suoja yllein kumartuu

Kai vuosia olen jo kulkenut

Muassa metsien kansojen

Olen oppinut viisautta susilta

Ja nukkunut karhujen kanssa

Yhtään ihmistä en ole kohdannut

Kylänkään liepeille sattunut

Tiedä en matkaani kotoa

Kohtalo sanelee minne johtaa tie."

Kaukana tyvenessä

Vehreä polku verelle johdattaa

Yllä maan, taivas kattona

Loppunsa on kaikella

«Kai vuosia olen jo kulkenut

Miettien veljeni lähtöä

Kunpa tietäisin minne hän päätyy

Jumalat suojelkoot häntä matkallaan.»

Järkähtävät vankat kalliot

Vaeltavat kuu ja aurinko

Tuulet yltyvät, myrskyt tyyntyvät

Laivojansa aallot etsivät

«Taivaalla tähdet valaiskaa

Tulen vain minä tarvitsen

Luonnosta olen syntynyt

Edessäs' mitään pelkää en.»

«The sun and the moon

Lit so far from where

The shelter of branches does bend over me

I count it as years that I’ve wandered

Amongst the folk of the woods

Wisdom I’ve learned from wolves

And I have slept in the beds of bears

No other man I’ve met on my way

No village I’ve walked past by

I couldn’t tell my way from home

Destiny dictates where my road shall turn.

"

Far far away in the still

A verdant path once leads to blood

Above the earth with heavens as vault

There is an end to all

«I count it as years that I’ve wandered

Just thinking of my brother’s departure

Oh I wish I was told where he would end up

May the gods guard him on his journey.

"

And the steady rocks stir

The moon and the sun do rove

Winds are rising, storms abate

Their ships the waves still seek

«Stars on the sky come out

Only the fire I need

From the nature I have born

Before thee nothing I fear.

»

«Күн мен ай

Одан алыс жерде тұтанған

Жапырақтың баспанасы қай жерде

Менің ойымша, мен көп жылдар бойы болдым

Басқа орман халықтарының арасында

Қасқырдан даналықты үйрендім

Және аюлармен ұйықтады

Мен бірде-бір адамды кездестірмедім

Бұл ауылдың шетінде де болған

Мен үйден келе жатқанымды білмеймін

Жол қайда апаратынын тағдыр жазады».

Алыс жерде базада

Қанға апаратын жасыл жол

Жердің үстінде аспан – төбе

Бәрі бітті

«Менің ойымша, мен жылдар бойы бастан өткердім

Мен ағамның кетуін ойлап отырмын

Мен оның қайда бара жатқанын білгім келеді

Жолында құдай сақтасын.

Соққысыз қатты жыныстар

Кезбе ай мен күн

Жел көтеріледі, дауыл басылады

Олардың кемелерінің толқындары іздейді

«Аспанда жұлдыздар жарқырайды

Мен келемін, маған керек

Мен табиғаттан тудым

Мен ештеңеден қорықпаймын.

«Күн мен ай

Қайдан соншалықты жанды

Бұтақтардың баспанасы маған еңкейеді

Мен қаншама жылдар бойы адасып жүргенімді санаймын

Орман халқының арасында

Даналықты Леверв қасқырлардан үйренді

Ал мен аюлардың төсегінде ұйықтадым

Жолымда басқа ешкімді кездестірген жоқпын

Кезінде Вантве ауылы өткен жоқ

Үйден жолымды айта алмадым

Менің жолым қайда бұрылатынын тағдыр жазып береді.

"

Қиырда, тыныш жерде

Жасыл жол бір рет қанға апарады

Аспанмен бірге жердің үстінде

Мұның бәрінің соңы бар

«Мен оны Уэрид қаңғып жүрген жылдар деп санаймын

Тек ағамның кеткенін ойлап отырмын

О, маған оның қайда болатынын айтқанын қалаймын

Жолында Құдай сақтасын.

"

Ал тұрақты тастар қозғалады

Ай мен күн Rove жасайды

Жел күшейіп, дауыл соғады

Олардың кемелерін толқындар әлі де іздейді

«Аспандағы жұлдыздар шығады

Маған керек от қана

Мен туған табиғаттан

Сіздің алдыңызда мен ештеңеден қорықпаймын.

»