The King Beetle On A Coconut Estate - mewithoutYou

As the moon rose and the hour grew late

The day-help on the coconut estate

Raked up the dried leaves that fell dead from the trees

Which they burned in a pile by the lake

The beetle king summoned his men

From the top of the rhododendron stem

«Calling all volunteers who can carry it back here

The Great Mystery has been lit once again»

One beetle emerged from the crowd

In a fashionable abdomen shroud

Said, «I'm a professor, you see, that’s no mystery to me

I’ll be back soon, successful and proud»

But when the beetle professor returned

He crawled on all six, as his wings had been burned

And described to the finest detail all he’d learned

There was neither a light, nor a heat, in his words

The deeply dissatisfied king

Climbed the same stem to announce the same thing

But in his second appeal sought to sweeten the deal

With a silver padparadscha ring

The lieutenant stepped out from the line

As he lassoed his thorax with twine

Thinking, «I'm stronger and braver and I’ll earn the king’s favor

One day all he has will be mine»

But for all the lieutenant’s conceit

He too returned singed and admitting defeat

«I had no choice, please believe, but retreat

It was bright as the sun, but with ten times the heat

And it cracked like the thunder and bloodshot my eyes

Though smothered with sticks, it advanced undeterred

Carelessly cast an ash cloud to the sky, my lord

Like a flock of dark vanishing birds"

The beetle king slammed down his fist

«Your flowery description’s no better than his!

We sent for the great light and you bring us this?

We didn’t ask what it seems like, we asked what it is!»

His Majesty’s hour at last is drawn nigh

The elegant Queen took her leave from his side

Without understanding, but without asking why

Gathered their kids to come bid their goodbyes

And the father explained, «You've been somewhat deceived

We’ve all called me your dad, but your true Dad’s not me

I lay next to your mom and your forms were conceived

Your Father’s the light within all that you see

He fills up the ponds as He empties the clouds

Holds without hands and He speaks without sounds

He provides us with the cow’s waste and coconuts to eat

Giving one that nice salt taste, and the other a sweet

Sends the black carriage the day death shows its face

Thinning our numbers with kindness and grace

And just as a flower and its fragrance are one

So must each of you and your Father become

Now distribute my scepter, my crown, and my throne

And all we’ve known as wealth to the poor and alone"

Without further hesitation, without looking back home

The king flew headlong into the blazing unknown

And as the smoke king curled higher and higher

The troops flying loops around the telephone wires

They said, «Our beloved’s not dead, but His Highness instead

Has been utterly changed into fire»

Why not be utterly changed into fire?

Why not be utterly changed into fire?

Why not be utterly changed into fire?

Why not be utterly changed into fire?

Why not be utterly changed into fire?

Why not be utterly changed into fire?

Why not be utterly changed into fire?

Why not be utterly changed into fire?

Ай көтеріліп, сағат кешігіп бара жатқанда

Кокос жаңғағында бір күндік көмек

Ағаштардан қурап қалған құрғақ жапырақтарды тырмалады

Олар көл жағасында үйіндіде өртеп жіберді

Қоңыз патшасы өз адамдарын шақырды

Рододендрон сабағының жоғарғы жағынан

«Оны алып кете алатын барлық еріктілерді осында шақырамын

Ұлы жұмбақ тағы да жанды»

Көпшілік арасынан бір қоңыз шықты

 Сәнді құрсақ жамылғысында

«Мен профессормын, көрдің бе, бұл мен үшін құпия емес

Жақында ораламын, табысты және мақтанамын»

Бірақ қоңыз профессоры қайтып оралғанда

Қанаттары күйіп қалғандықтан, ол алты дананың үстінен де жорғалады

Ол білгендерінің барлығын егжей-тегжейлі сипаттады

Оның сөзінде жарық та, қызу да болған жоқ

Қатты наразы патша

Бірдей нәрсені хабарлау үшін сол діңге шықты

Бірақ оның екінші апелляциясында  мәмілені тәттілеу  мүмкіндік болды

Күміс падпарадша сақинасымен

Лейтенант саптан шықты

Ол кеудесін жіппен ілуде

«Мен күштірек және батылмын және патшаның ықыласына ие боламын

Бір күні оның бары мен болады»

Бірақ лейтенанттың мақтанышына қарамастан

Ол да жеңілгенін мойындап, ән салып қайтты

«Менде таңдау жоқ, сеніңіз, бірақ шегіну

Ол күндей жарық, бірақ он есе ыстық болды

Ол күн күркірегендей жарылып, менің көзім қан                     күннің күркіреуі дей жарылып                                     күннің күркіреуі дей діріл                                                                көз                   |

Таяқпен тұншықтырғанымен, ол еш кедергісіз алға шықты

Аспанға күлді бұлтты абайсыз лақтыр, тақсыр

Қараңғы жоғалып бара жатқан құстар тобы сияқты»

Қоңыз патшасы жұдырығын қағып жіберді

«Сіздің гүлді суреттеуіңіз оныкінен артық емес!

Біз керемет жарыққа жібердік, ал сіз бізге мұны   келіп келдіңіз бе?

Біз бұл туралы не ойлаған жоқпыз, біз оның не екенін сұрадық! »

Оның Мәртебелі сағаты ақыры сызылған

Талғампаз патшайым оның жанынан кетіп қалды

Түсінбей, бірақ себебін сұрамай

Балаларын қоштасуға                                                                                                                                                                                                                            |

Әкесі былай деп түсіндірді: «Сен біраз алданып қалдың

Біз бәріміз мені әкең деп атадық, бірақ сенің нағыз әкең мен емес

Мен сіздің анаңыздың қасына жатып, сіздің формаларыңыз ойластырылған

Сенің Әкең – сен көргендердің барлығының нұры

Ол бұлттарды босатқан кезде тоғандарды толтырады

Қолсыз ұстайды және Ол дыбыссыз сөйлейді

Ол бізге сиырдың қоқысы                                                                                                                                                                     |

Біреуіне тәтті дәм, екіншісіне тәтті дәм беру

Өлім бетін көрсеткен күні қара күйме жібереді

Сандарымызды мейірімділік пен мейірімділікпен жұқарту

Гүл мен оның хош иісі бір болатыны сияқты

Әрқайсысыңыз да, Әкеңіз де солай болуыңыз керек

Енді менің тағдырымды, тәжімді және тағымды таратыңыз

Біз кедейлер мен жалғыз адамдар үшін байлық деп білеміз»

Артық ойланбастан, үйге қарамай

Патша жалындап тұрған белгісіз жаққа ұшып кетті

Түтін патшасы одан сайын жоғары бұралған сайын

Әскерлер телефон сымдарын айналып ұшып жүр

Олар: «Біздің сүйікті өлген жоқ, оның орнына жоғары мәртебелі

мүлде отқа айналды»

Неге толығымен отқа айналмасқа?

Неге толығымен отқа айналмасқа?

Неге толығымен отқа айналмасқа?

Неге толығымен отқа айналмасқа?

Неге толығымен отқа айналмасқа?

Неге толығымен отқа айналмасқа?

Неге толығымен отқа айналмасқа?

Неге толығымен отқа айналмасқа?