Ocalić od zapomnienia - Marek Grechuta

Ile razem dróg przebytych

Ile ścieżek przedeptanych

Ile deszczów, ile śniegów

Wiszących nad latarniami

Ile listków, ile rozstań

Ciężkich godzin w miastach wielu

I znów upór, żeby powstać

I znów iść i dojść do celu

Ile w trudzie nieustannym

Wspólnych zmartwień, wspólnych dążeń

Ile chlebów rozkrajanych

Pocałunków?

schodków?

książek?

Oczy twe jak piękne świece

A w sercu żródło promienia

Więc ja chciałbym twoje serce

Ocalić od zapomnienia

U twych ramion płaszcz powisa

Krzykliwy, z lesnego ptactwa

Długi przez cały korytarz

Przez podwórze, aż gdzie gwiazda Wenus

A tyś lot i górność chmur

Blask wody i kamienia

Chciałbym oczu twoich chmurność

Ocalić od zapomnienia

Қаншама жол бірге жүріп өтті

Қаншама жолдан өтті

Қаншама жаңбыр, қанша қар жауды

Шамдардың үстінде ілулі

Қанша жапырақ, қанша үзілді

Көптеген қалаларда қиын сағаттар

Және тағы да тұруға қыңырлық

Қайтадан барып, сонда жетіңіз

Қаншама тынымсыз еңбек

Ортақ уайым, ортақ ұмтылыс

Қанша кесілген нан

Сүйісу?

баспалдақтар?

кітаптар?

Көздерің әдемі шамдар

Ал жүректе – сәуленің көзі

Сондықтан мен сенің жүрегіңді қалаймын

Ұмытудан сақтаңыз

Пальто иығыңнан салбырап тұр

Шулы, орман құстарынан

Дәліз арқылы ұзақ

Ауланың арғы жағында Венера жұлдызы орналасқан жерге

Ал сен, ұшатын және бұлттардың басы

Су мен тастың жарқырауы

Көздерің бұлт болғанын қалаймын

Ұмытудан сақтаңыз