Я люблю твої кроки - Марія Бурмака

Я люблю твої кроки у тихих садах

Де троянди густi, мов туман бiля вiкон

Молодесенький мiсяць i срiбний наш дах

I неторканий смуток один в них великий

Може все це приснилось комусь i колись

Тих садiв нереальний причаєний подих,

Ти забутий навiки, ти рiдний наскрiзь,

Я люблю твої кроки у тишi по сходах

Тi троянди чекають давно не тебе

Хто там знає, що їм може й сто навiть рокiв

Я люблю твої кроки нiколи й нiде

Я люблю твої кроки, люблю твої кроки.

Я люблю твої кроки нiзвiдки вночi

В тих садах, де немає нi саду, нi дому,

Але є ще тi сходи i є тi ключi,

Лиш дверей не вiдчинить нiхто i нiколи.

Тыныш бақтағы қадамдарыңды жақсы көремін

Терезе жанындағы тұман сияқты раушан гүлдері қалың

Жас ай мен күміс төбеміз

Ал бірінің қолы тимеген мұңы зор

Бір кездері мұның бәрін біреу армандаған шығар

Бұл бақтардың жасырын тынысы бар,

Мәңгілікке ұмытылдың, туғансың,

Мен сенің баспалдақта үнсіз қадамдарыңды жақсы көремін

Бұл раушан гүлдер сізді көптен күткен жоқ

Кім білсін, олардың жасы жүзге де жететін шығар

Мен сіздің қадамдарыңызды ешқашан және еш жерде жақсы көремін

Қадамыңды жақсы көремін, қадамыңды жақсы көремін.

Мен сенің түнде жоқ жерден басқан қадамыңды жақсы көремін

Бақ та, үй де жоқ бақшаларда,

Бірақ бұл баспалдақтар әлі де бар және кілттер де бар,

Тек ешкім ешқашан есікті ашпайды.