Листопад - Марія Бурмака

Краплi на пiсок, краплi на пiсок,

Слiду не знайти, не згубити крок,

Про одне я їх подумки молю,

Досi ще люблю…

Краплями дощi на зелений лист,

Тiльки про одне, тiльки озовись…

Краплями дощi, краплями дощi —

У моїй душi

Листопад, листопад, догорає туман,

Заблукала у ньому сама,

Листопад, листопад i дороги назад

Вже нема, вже нема, вже нема…

Небо, що обмежене цим дощем,

Вже не вiдпускає, тримає ще,

Загубилась нiч, загубився день.

Де ти ходиш, де?..

Може то не сон, тiльки долi знак,

Може все тепер було би не так,

Лиш туди, де ти — вiдлiтаю я,

Там душа моя…

Листопад, листопад…

Көзге тамшы, тамшыға тамшы,

Слайду білмейді, егінді бүлдірме,

Бір нәрсе туралы мен олардың ойлары үшін дұға етемін,

Доси әлі де сүйеді...

Жасыл жапырақта нүктелі тақталар,

Бір ғана нәрсе, өзіңізге қоңырау шалыңыз ...

Тақта тамшылары, тақта тамшылары -

Менің жанымда

Жапырақ түседі, жапырақтар түседі, тұман өртенеді,

Жаңадан адасып қалдым,

Жапырақтың түсуі, жапырақтың түсуі және кері жол

Артық емес, артық емес, артық емес...

Осы тақтамен қоршалған аспан,

Қазірдің өзінде рұқсат бермеу, кесу,

Ештеңе бұзылған жоқ, күн бұзылды.

Сіз барасыз ба?..

Мүмкін бұл арман емес, белгі шығар,

Мүмкін қазір бәрі дұрыс емес,

Лиш Туди, балалар - түсінемін,

Менің жаным сонда...

Жапырақ түсу, жапырақ түсу...