Дотиком крила - Марія Бурмака

За своєю тiнню ранок простягає руки

I у вирiй вiдлiтає синiй птах.

Ось i дочекалась щастя кольору розлуки,

Бiлим променем навздогiн скресає шлях

Приспів:

Розбуди мене дотиком крила,

Полечу з тобою до країни снiв,

Де стають для нас зайвими слова.

Розбуди мене, як зiрковий дощ

Падає росою, зупинись на мить,

Ти почуєш, як росте трава.

У долонях залишився лише запах м’яти

Журавлиний ключ вiдмикає небокрай,

Я не знаю бiльше, як тебе тримати,

Босонiж iди i очей не вiдкривай.

Приспів (3)

Таңның көлеңкесінде қолын созады

Ал құйынға көк құс ұшады.

Мұнда мен бөліну түсінің бақытын күттім,

Оны ақ сәуле қуып жетеді

Хор:

Мені қанат қағып оят,

Мен сенімен бірге арман еліне ұшамын,

Біз үшін сөздер артық болып кететін жерде.

Мені жұлдызды жаңбыр сияқты оят

Шық түседі, бір сәт тоқтаңыз,

Сіз шөптің өсіп жатқанын естисіз.

Алақанымда жалбыздың иісі ғана болды

Мүкжидек кілті аспанды ашады,

Мен сені қалай ұстайтынымды білмеймін,

Жалаң аяқ жүріңіз және көзіңізді ашпаңыз.

Хор (3)