Дощ - Марія Бурмака

Накинь на плечi плащ,

Надворi дощ iде,

Прощаючись не плач

Нiколи i нiде.

Замолено грiхи,

Замовлено таксi,

Розходяться шляхи,

Прощайся, як усi.

Болить — переболить,

Пора iти — iди,

Прощайся не на мить,

Прощайся назавжди.

Йдучи дверей не муч,

Ступивши на порiг,

Сховай подалi ключ,

Щоб вiн знайтись не мiг,

В сирий пiсок зарий

I не шкодуй за ним.

Все одно замок старий

Замiниться новим.

Iржа той ключ знайде,

Не кайсь i не карайсь.

Iди, як дощ iде,

Як дощ, не озирайсь.

Иығына плащ киіп,

Сыртта жаңбыр жауып тұр,

Қоштасу жыламайды

Ешқашан және еш жерде.

Күнәларды сұраған,

Такси тапсырыс берді,

Жолдар алшақтайды,

Басқалар сияқты қош айт.

Ауырту - ауыру,

Кететін уақыт келді - кет,

Бір сәт қоштасып,

Мәңгілікке қош айт.

Есікке бару азаптамайды,

Табалдырықтан аттаған,

Кілтті жасырып,

Оны таба алмағанын,

Шикі құмға орыңыз

Және оны аямаңыз.

Бәрібір қамал ескі

Жаңасымен ауыстырыңыз.

Тот сол кілтті табады,

Тәубе етпеңдер және жазаланбаңдар.

Жаңбыр жауғандай жүріңіз

Жаңбыр сияқты, артқа қарама.