Еду я - Майя Кристалинская, Андрей Яковлевич Эшпай

Сколько людей на дороге моей,

Шумный город хлопочет вокруг,

Ты огонек, мой зеленый глазок, —

Пассажирам приветливый друг.

Мчится такси сквозь дымок фонарей,

Каждый дом узнавая в пути.

Хочется чью-то судьбу поскорей

Прямо к счастью сейчас довезти.

Припев:

Еду я,

И снова не знаю я,

Куда повернет, куда

Дорога моя.

Где-то простится со мной пассажир,

Где-то сядет в кабину другой.

Вот он навстречу машине бежит

И кричит мне, и машет рукой.

Снова и снова я трогаюсь в путь,

И летят мне навстречу огни.

Все хорошо, только грустно чуть-чуть

Проезжать мимо окон твоих.

Медный закат догорел и погас,

Только мысли мои о тебе.

Кажется мне, что мелькнешь ты сейчас,

Затеряешься где-то в толпе.

Может, напутало сердце мое,

Может что-то не вышло в судьбе.

Езжу по городу ночь напролет

И никак не приеду к тебе.

Припев.

Менің жолымда қаншама адам бар

Шулы қала жан-жағында әбігерге түседі

Сен нұрсың, жасыл көзім, -

Жолаушыларға мейірімді дос.

Шамдар тұманынан такси жүгіреді,

Әр үй жол бойында танылады.

Мен тезірек біреудің тағдырын қалаймын

Дәл қазір бақыт әкелу үшін.

Хор:

Мен барамын

Және тағы да білмеймін

Қайда бұрылады, қайда

Менің жолым.

Бір жерде жолаушы менімен қоштасады,

Бір жерде басқасы кабинада отырады.

Міне, ол көлікке қарай жүгіреді

Ал ол маған айғайлап, қолын бұлғайды.

Қайта-қайта жолға шығамын

Ал шамдар маған қарай ұшады.

Бәрі жақсы, аздап қайғылы

Терезелеріңіздің жанынан өтіңіз.

Мыстан күн батуы жанып, сөнді,

Тек менің ойым сен туралы.

Маған сен қазір жыпылықтап тұрған сияқтысың,

Көпшіліктің бір жерінде адасып кетесің.

Мүмкін менің жүрегім бұзылған шығар

Мүмкін тағдырдың жазуымен бірдеңе болмады.

Мен түні бойы қаланы аралаймын

Ал мен саған келмеймін.

Хор.