The Mask and Mirror - Loreena McKennitt

A clouded dream on an earthly night

Hangs upon the crescent moon

A voiceless song in an ageless light

Sings at the coming dawn

Birds in flight are calling there

Where the heart moves the stones

It’s there that my heart is longing

All for the love of you

A painting hangs on an ivy wall

Nestled in the emerald moss

The eyes declare a truce of trust

Then it draws me far away

Where deep in the desert twilight

Sand melts in pools of the sky

Darkness lays her crimson cloak

Your lamps will call me home

And so it’s there my homage’s due

Clutched by the still of the night

Now I feel you move

And every breath is full

So it’s there my homage’s due

Clutched by the still of the night

Even the distance feels so near

All for the love of you

A clouded dream on an earthly night

Hangs upon the crescent moon

A voiceless song in an ageless light

Sings at the coming dawn

Birds in flight are calling there

Where the heart moves the stones

It’s there that my heart is longing

All for the love of you

A farmer there lived in the north country

a hey ho bonny o

And he had daughters one, two, three

The swans swim so bonny o

These daughters they walked by the river’s brim

a hey ho bonny o

The eldest pushed the youngest in

The swans swim so bonny o

Oh sister, oh sister, pray lend me your hand

with a hey ho a bonny o

And I will give you house and land

the swans swim so bonny o

I’ll give you neither hand nor glove

with a hey ho a bonny o

Unless you give me your own true love

the swans swim so bonny o

Sometimes she sank, sometimes she swam

with a hey ho and a bonny o

Until she came to a miller’s dam

the swans swim so bonny o

The miller’s daughter, dressed in red

with a hey ho and a bonny o

She went for some water to make some bread

the swans swim so bonny o

Oh father, oh daddy, here swims a swan

with a hey ho and a bonny o

It’s very like a gentle woman

the swans swim so bonny o

They placed her on the bank to dry

with a hey ho and a bonny o

There came a harper passing by

the swans swim so bonny o

He made harp pins of her fingers fair

with a hey ho and a bonny o

He made harp strings of her golden hair

the swans swim so bonny o

He made a harp of her breast bone

with a hey ho and a bonny o

And straight it began to play alone

the swans swim so bonny o

He brought it to her father’s hall

with a hey ho and a bonny o

And there was the court, assembled all

the swans swim so bonny o

He laid the harp upon a stone

with a hey ho and a bonny o

And straight it began to play lone

the swans swim so bonny o

And there does sit my father the King

with a hey ho and a bonny o

And yonder sits my mother the Queen

the swans swim so bonny o

And there does sit my brother Hugh

with a hey ho and a bonny o

And by him William, sweet and true

the swans swim so bonny o

And there does sit my false sister, Anne

with a hey ho and a bonny o

Who drowned me for the sake of a man

the swans swim so bonny o

Upon a darkened night

the flame of love was burning in my breast

And by a lantern bright

I fled my house while all in quiet rest

Shrouded by the night

and by the secret stair I quickly fled

The veil concealed my eyes

while all within lay quiet as the dead

Oh night thou was my guide

oh night more loving than the rising sun

Oh night that joined the lover

to the beloved one

transforming each of them into the other

Upon that misty night

in secrecy, beyond such mortal sight

Without a guide or light

than that which burned so deeply in my heart

That fire t’was led me on

and shone more bright than of the midday sun

To where he waited still

it was a place where no one else could come

Within my pounding heart

which kept itself entirely for him

He fell into his sleep

beneath the cedars all my love I gave

And by the fortress walls

the wind would brush his hair against his brow

And with its smoothest hand

caressed my every sense it would allow

I lost myself to him

and laid my face upon my lovers breast

And care and grief grew dim

as in the mornings mist became the light

There they dimmed amongst the lilies fair

There they dimmed amongst the lilies fair

There they dimmed amongst the lilies fair

They’re gathered in circles

the lamps light their faces

The crescent moon rocks in the sky

The poets of drumming

keep heartbeats suspended

The smoke swirls up and then dies

Would you like my mask?

would you like my mirror?

cries the man in the shadowing hood

You can look at yourself

you can look at each other

or you can look at the face, the face of your god

The stories are woven

and fortunes are told

The truth is measured by the weight of your gold

The magic lies scattered

on rugs on the ground

Faith is conjured in the night market’s sound

Would you like my mask?

would you like my mirror?

cries the man in the shadowing hood

You can look at yourself

you can look at each other

or you can look at the face, the face of your god

The lessons are written

on parchments of paper

They’re carried by horse from the river Nile

says the shadowy voice

In the firelight, the cobra

is casting the flame a winsome smile

Would you like my mask?

would you like my mirror?

cries the man in the shadowing hood

You can look at yourself

you can look at each other

or you can look at the face, the face of your god

Stars were falling deep in the darkness

as prayers rose softly, petals at dawn

And as I listened, your voice seemed so clear

so calmly you were calling your god

Somewhere the sun rose, o’er dunes in the desert

such was the stillness, I ne’er felt before

Was this the wuestion, pulling, pulling, pulling you

in your heart, in your soul, did you find peace there?

Elsewhere a snowfall, the first in the winter

covered the ground as the bells filled the air

You in your robes sang, calling, calling, calling him

in your heart, in your soul, did you find peace there?

in your heart, in your soul, did you find peace there?

Beloved, gaze in thine own heart,

The holy tree is growing there;

From joy the holy branches start,

And al the trembling flowers they bear.

The changing colours of its fruit

Have dowered the stars with merry light;

The surety of its hidden root

Has planted quiet in the night;

The shaking of its leafy head

Has given the waves their melody,

And made my lips and music wed,

Murmuring a wizard song for thee.

There the Loves a circle go,

The flaming circle of our days,

Gyring, spiring to and fro

In those great ignorant leafy ways;

Remembering all that shaken hair

And how the winged sandals dart,

Thine eyes grow full of tender care;

Beloved, gaze in thine own heart.

Gaze no more in the bitter glass

The demons, with their subtle guile,

Lift up before us when they pass,

Or only gaze a little while;

For there a fatal image grows

That the stormy night receives,

Roots half hidden under snows,

Broken boughs and blackened leaves.

For all things turn to barenness

In the dim glass the demons hold,

The glass of outer weariness,

Made when God slept in times of old.

There, through the broken branches, go

The ravens of unresting thought;

Flying, crying, to and fro,

Cruel claw and hungry throat,

Or else they stand and stiff the wind,

And shake their ragged wings: alas!

Thy tender eyes grow all unkind:

Gaze no more in the bitter glass.

Beloved, gaze in thine own heart

The holy tree is growing there;

From joy the holy branches start,

And all the trembling flowers they bear.

Remembering all that shaken hair

And how the winged sandals dart,

Thine eyes grow full of tender care:

Beloved, gaze in thine own heart.

Now my charms are all o’erthrown,

And what strength I have’s mine own;

Which is most faint;

now t’is true,

I must here be confined by you,

Or sent to Napels.

Let me not,

Since I have my dukedom got

And pardoned the deceiver, dwell

In this bar island by your spell;

But release me from my bands

With the help of your good hands.

Gentle breath of yours my sails

Must fill, or else my project fails,

Which was to please.

Now I want

Spirits to enforce, art to enchant;

And my ending is despair,

Unless I be relieved by prayer,

Which pierces so that it assaults

Mercy itself and frees all faults.

As you from your crimes would pardon’d be,

Let your indulgence set me free.

Жер түніндегі бұлтты түс

Жарты айға ілінеді

Қартаймайтын жарықта дауыссыз ән

Алдағы таңға ән айтады

Ұшып бара жатқан құстар сол жерге шақырып жатыр

Тастарды жүрек қозғалтқан жерде

Жүрегім сол жерде аңсайды

Барлығы сіздің махаббатыңыз үшін

Шырмауық қабырғада сурет  ілініп тұр

Изумруд мүкінде орналасқан

Көздер сенім бітім жариялайды

Содан ол мен                                                                                                                                                                                                         |

Шөлдің ымыртының тереңінде

Аспан бассейндерінде құм ериді

Қараңғылық оның қып-қызыл плащын төсейді

Шамдарыңыз мені үйге шақырады

Міне,                                                                                                                                                                                

Түннің тыныштығына ілінген

Енді қозғалып тұрғаныңызды сеземін

Әр тыныс  толған

Міне,                                                                                                                                                        

Түннің тыныштығына ілінген

Тіпті қашықтық өте жақын сияқты

Барлығы сіздің махаббатыңыз үшін

Жер түніндегі бұлтты түс

Жарты айға ілінеді

Қартаймайтын жарықта дауыссыз ән

Алдағы таңға ән айтады

Ұшып бара жатқан құстар сол жерге шақырып жатыр

Тастарды жүрек қозғалтқан жерде

Жүрегім сол жерде аңсайды

Барлығы сіздің махаббатыңыз үшін

Солтүстік елде бір фермер өмір сүрді

а эй, хо бонни о

Оның бір, екі, үш қыздары болды

Аққулар өте жақсы жүзеді

Бұл қыздар өзеннің жағасында жүрді

а эй, хо бонни о

Үлкені кішісін итеріп жіберді

Аққулар өте жақсы жүзеді

Әпке, әпке, қолыңызды созыңызшы

ей, хоа бонни о

Мен саған үй мен жер беремін

аққулардың жүзгені соншалық o

Мен саған қолды да, қолғапты да бермеймін

ей, хоа бонни о

Маған өзіңіздің шынайы махаббатыңызды бермесеңіз

аққулардың жүзгені соншалық o

Бірде суға батып, бірде жүзіп кетті

хей хо және бонни о

Ол диірменшінің бөгетіне келгенше

аққулардың жүзгені соншалық o

Диірменшінің қызы, қызыл киінген

хей хо және бонни о

Ол нан пісіру үшін су ішуге кетті

аққулардың жүзгені соншалық o

Әке, әке, міне, аққу жүзіп жүр

хей хо және бонни о

Бұл өте нәзік әйелге ұқсайды

аққулардың жүзгені соншалық o

Олар оны кептіру үшін банкке қойды

хей хо және бонни о

Бір арпер өтіп бара жатты

аққулардың жүзгені соншалық o

Ол оның саусақтарының арфа түйреуіштерін әдемі етіп жасады

хей хо және бонни о

Ол оның алтын шашынан арфа ішектерін жасады

аққулардың жүзгені соншалық o

Ол оның төс сүйегінен арфа жасады

хей хо және бонни о

Бірден жалғыз ойнай бастады

аққулардың жүзгені соншалық o

Ол оны әкесінің бөлмесіне әкелді

хей хо және бонни о

Сот болды, барлығы жиналды

аққулардың жүзгені соншалық o

Ол арфаны тастың үстіне қойды

хей хо және бонни о

Бірден жалғыз ойнай бастады

аққулардың жүзгені соншалық o

Ол жерде менің әкем Патша отыр

хей хо және бонни о

Ал мына жақта менің анам патшайым отыр

аққулардың жүзгені соншалық o

Ол жерде менің ағам Хью отыр

хей хо және бонни о

Және ол Уильям, тәтті және шынайы

аққулардың жүзгені соншалық o

Онда менің жалған әпкем Анна отыр

хей хо және бонни о

Кім мені еркекке батырды

аққулардың жүзгені соншалық o

Қараңғы түнде

кеудемде махаббат оты лаулап жатты

Жарық шаммен

Мен тыныштықта болғанша үйімнен қашып кеттім

Түн жамылған

мен құпия баспалдақпен тез қашып кеттім

Перде көзімді жасырды

бәрі өлілер сияқты тыныш жатқанда

О, түн сен менің жетекшім болдың

О түн, шыққан күннен де сүйіспеншілікке толы түн

Ғашыққа қосылған түн

 сүйікті адамға

олардың әрқайсысын екіншісіне аудару

Сол тұманды түнде

құпияда, мұндай өлімнің көзінен тыс жерде

Нұсқаусыз немесе жарықсыз

менің жүрегімді терең жандырған                                                                                                                                              ]).

Сол от мені жетеледі

және күндізгі күннен гөрі жарқыраған

Ол әлі күткен жерге

Бұл басқа ешкім келе алмайтын жер еді

Соғып жатқан жүрегімде

бұл өзін толығымен ол үшін сақтады

Ол ұйқыға кетті

балқарағайлардың астында мен барлық махаббатымды бердім

Бекініс қабырғаларының жанында

жел оның шашын қасына сілтеп жіберетін

Және ең жұмсақ қолымен

ол рұқсат ететін барлық сезімдерімді сипады

Мен оған өзімді жоғалттым

және бетімді ғашықтарымның кеудесіне қойды

Ал қамқорлық пен қайғы көмескіленді

Таңертең тұман жарыққа айналғандай

Онда олар лалагүлдер жәрмеңкесі арасында күңгірттенді

Онда олар лалагүлдер жәрмеңкесі арасында күңгірттенді

Онда олар лалагүлдер жәрмеңкесі арасында күңгірттенді

Олар шеңберлерге                                                                                                                                                                                    |

шамдар олардың жүздерін жарықтандырады

Жарты ай аспанда тербеледі

Домбыраның ақындары

жүрек соғысын тоқтатыңыз

Түтін айналады, содан кейін өледі

Менің маскамды қалайсыз ба?

менің айнамды қалайсыз ба?

— деп жылайды көлеңкелі капюшондағы адам

Өзіңізге  қарауға болады

бір-біріңізге қарай аласыз

немесе құдайыңыздың бетіне қарасаңыз болады

Әңгімелер өрілген

және сәттіліктер айтылады

Шындық алтынның салмағымен өлшенеді

Сиқыр шашылып жатыр

жердегі кілемдерде

Сенім түнгі базардың үнінде ойланады

Менің маскамды қалайсыз ба?

менің айнамды қалайсыз ба?

— деп жылайды көлеңкелі капюшондағы адам

Өзіңізге  қарауға болады

бір-біріңізге қарай аласыз

немесе құдайыңыздың бетіне қарасаңыз болады

Сабақтар жазылады

қағаздың пергаментінде

Оларды атпен Ніл өзенінен алып келеді

– дейді көлеңкелі дауыс

Өртте, кобра

жалынның құйылуы

Менің маскамды қалайсыз ба?

менің айнамды қалайсыз ба?

— деп жылайды көлеңкелі капюшондағы адам

Өзіңізге  қарауға болады

бір-біріңізге қарай аласыз

немесе құдайыңыздың бетіне қарасаңыз болады

Жұлдыздар қараңғыда құлап жатты

дұғалар ақырын көтерілгенде, гүл жапырақшалары таң ата

Мен тыңдап                        Даусыңыз                                                   |

Сіз соншалықты сабырлы түрде құдайыңызды шақырдыңыз

Бір жерде күн көтерілді, шөл даладағы төбелер

мұндай тыныштық еді, мен бұрын сезінген емеспін

Бұл ма еді, тартқызу, тарту, тарту

жүрегіңде, жүрегіңде тыныштық таптыңыз ба?

Басқа жерлерде қар жауады, қыста бірінші жауады

қоңыраулар ауаны толтырған кезде жерді жауып тастады

Сіз киіміңізбен ән айттыңыз, қоңырау шалдыңыз, қоңырау шалдыңыз, оны шақырдыңыз

жүрегіңде, жүрегіңде тыныштық таптыңыз ба?

жүрегіңде, жүрегіңде тыныштық таптыңыз ба?

Сүйіктім, жүрегіңе қара,

Онда киелі ағаш өсіп тұр;

Қуаныштан киелі бұтақтар басталады,

Және де дірілдеген гүлдер.

Жемістерінің өзгеретін түстері

Жұлдыздарды көңілді нұрға бөледі;

Оның жасырын тамырының кепілі

Түнде тыныштық орнатты;

Жапырақты басының шайқауы

Толқындарға өз әуенін берді,

Ерні мен музыкамды үйлендірді,

Сізге  сиқыршы әнін айту.

Міне, махаббаттар шеңбері жүреді,

Біздің күндердің жалынды шеңбері,

Айналып, алма-сай

Сол ұлы надан жапырақты жолдарда;

Сол шайқалған шаштың бәрін еске түсіру

Қанатты сандалдар қалай соғады,

Көздеріңіз мейірімге толы болады;

Сүйіктім, өз жүрегіңе қара.

Ащы шыныға енді қарамаңыз

Жындар өздерінің нәзік айласымен,

Олар өтіп бара жатқанда, алдымызға көтеріңіз,

Немесе аздап тек қараңыз;

Өйткені ол жерде өлімге әкелетін сурет өседі

Дауылды түн қабылдайды,

Қар астында жартылай жасырылған тамырлар,

Сынған бұтақтар мен қара жапырақтар.

Өйткені, бәрі жалғыздыққа айналады

Күңгірт шыныда жындар ұстайды,

Сырттан шаршаған стақан,

Ерте                                                           |

Онда, сынған бұтақтар арқылы өтіңіз

Мазасыз ойдың қарғалары;

Ұшып, жылап, арт-артқа,

Қатал тырнақ пен аш тамақ,

Әйтпесе, олар тұрып, желді ұстайды,

Олардың жыртық қанаттарын сілкіп: әттең!

Сенің нәзік көздерің мейірімсіз болып өседі:

Ащы шыныға енді қарамаңыз.

Сүйіктім, өз жүрегіңе қара

Онда киелі ағаш өсіп тұр;

Қуаныштан киелі бұтақтар басталады,

Және олар көтерген барлық дірілдеген гүлдер.

Сол шайқалған шаштың бәрін еске түсіру

Қанатты сандалдар қалай соғады,

Көздеріңіз мейірімге толы болады:

Сүйіктім, өз жүрегіңе қара.

Енді менің  сүйкімділігім жойылды,

Менде қандай күш бар;

Қай ең әлсіз;

енді бұл рас,

Мен сенімен танысуым керек,

Немесе Napels ке жіберілді.

Маған болмауға рұқсат етіңіз,

Менде герцогтығым бар болғандықтан

Ал алдаушыны кешірді, тұра бер

Сіздің сиқырыңыз бойынша осы бар аралында;

Бірақ мені топтарымнан босатыңыз

Жақсы қолдарыңыздың көмегімен.

Желкендерім сенің нәзік тынысың

Толтыру керек, әйтпесе жобам сәтсіз болады,

Бұл ұнамды болды.

Енді қалаймын

Рухтар қолдану         өнер                 

Ал менің соңы үмітсіздік,

Дұғамен жеңілдегенімше,

Ол шабуыл жасайтындай етіп тесіп өтеді

Мейірімнің өзі және барлық кемшіліктерден босатады.

Сіздің қылмыстарыңыз үшін кешірім болмас еді,

Сіздің ықыласыңыз мені азат етсін.