Dickens' Dublin (The Palace) - Loreena McKennitt

I walk the streets of Dublin town

It’s 1842

It’s snowing on this Christmas Eve

Think I’ll beg another bob or two

I’ll huddle in this doorway here

Till someone comes along

If the lamp lighter comes real soon

Maybe I’ll go home with him.

Maybe I can find a place I can call my home

Maybe I can find a home I can call my own

The horses on the cobbled stones pass by Think I’ll get one one fine day

And ride into the country side

And very far away

But now as the daylight disappears

I best find a place to sleep

Think I’ll slip into the bell tower

In the church just down the street

Maybe on the way I’ll find the dog

I saw the other night

And tuck him underneath my jacket,

So we’ll stay warm through the night

As we lie in the bell tower high

And dream of days to come

The bells o’er head will call the hour

The day we will find a home.

Мен Дублин қаласының көшелерімен жүремін

1842 жыл

Осы Рождество қарсаңында қар жауады

Тағы бір-екі боб сұраймын деп ойлаңыз

Мен мына есікке тығылып отырамын

Біреу келгенше

Шамның оттығы жақын арада келсе

Мүмкін мен онымен үйге барармын.

Мүмкін мен үйіме қоңырау шала алатын жерді таба аламын

Мүмкін, мен өз үйімді табармын

Тас тастар                  Бір күні мен бір жақсыны аламын деп ойлаңыз

Ал ауылдық жаққа мініңіз

Және өте алыс

Бірақ қазір күн сәулесі жоғалып бара жатқанда

Мен ұйықтайтын жерді  тапқаным ең дұрысы

Мен қоңырау мұнарасына түсемін деп ойлаңыз

Көшенің төменгі жағындағы шіркеуде

Мүмкін жолда мен итті тауып алармын

Мен басқа түнде көрдім

Оны менің күртешенің астына тығып,

Сондықтан түні бойы жылы боламыз

Біз Bell Tower жоғарыда жатқанда

Алдағы күндерді  армандаңыз

Қоңыраулар сағатты шақырады

Біз үй табар күні.