Bonjour tristesse - Laurie Darmon

Bonjour tristesse, comment m’as-tu trouvée?

J’avais pris soin pourtant de ne me révéler jamais

Au grand jour de tes armes, j’avais installé une alarme

C'était l’arme de mon âme contre le vacarme de mes larmes

Des armées désormais désertées par mes idéaux

Se soient fait deux feux affolés aux fumées à fleur de peau

Je vagabonde dans mes songes endeuillés

Je vaque dans le vague d’un nouveau décor ombragé

Sans crier gare, elle s’est enfuie

La petite fille de mon pays

Elle s’est enfoncée dans la nuit

Des temps qui filent sans faire de bruit

Naïve et encore pleine d’espoir

Un soir, elle s’est baladée tard

Aux alentours d’un café noir

Rencontre nocturne du désespoir

Ma chère tristesse quand me quitteras-tu?

Tu me fais le cœur lourd et le regard couleur déçue

Mon enfance s’envole, mes rêves s'évaporent

Mes ambitions se défilent et se faufilent dans la file d’attente

Imaginaire, insoutenable, incendiaire

Insolvable, insupportable et sans frontière

La reine trône seule sur son univers en plume

Détrônée par le temps, la voici jetée sur le bitume

Le bitume

Le bitume

Sans crier gare, elle s’est enfuie

La petite fille de mon pays

Elle s’est enfoncée dans la nuit

Des temps qui filent sans faire de bruit

Naïve et encore pleine d’espoir

Un soir, elle s’est baladée tard

Aux alentours d’un café noir

Rencontre nocturne du désespoir

Le désespoir

C’est quand il est trop tard

Et qu’il fait noir

Le désespoir

C’est pas fatal

Désespoir en espoir

Sans crier gare, elle s’est enfuie

La petite fille de mon pays

Elle s’est enfoncée dans la nuit

Des temps qui filent sans faire de bruit

Naïve et encore pleine d’espoir

Un soir, elle s’est baladée tard

Aux alentours d’un café noir

Rencontre nocturne du désespoir

Сәлем қайғы, мені қалай таптың?

Мен өзімді ешқашан ашпауға тырыстым

Сіздің қаруларыңыздың кең күніне мен дабыл орнаттым

Бұл менің көз жасыма қарсы жанымның қаруы болды

Армиялар енді менің идеалдарымнан бас тартты

Терінің бетін түтін басып екі жабайы өрт шықты

Қайғылы түсімде қыдырамын

Мен жаңа көлеңкелі ортаның толқынында қол бұлғаймын

Ол ескертусіз қашып кетті

Менің елімнің кішкентай қызы

Ол түнге батып кетті

Тыныш өтіп жатқан кездер

Аңғал және әлі де үмітті

Бір түнде ол кеш серуендеп кетті

Қара кофенің айналасында

Түнгі үмітсіздік кездесуі

Қымбаттым мұңым, мені қашан тастап кетесің?

Жүрегімді ауырлатып, көзімді түңілдіресің

Балалық шағым ұшады, армандарым ұшып кетеді

Менің амбицияларым сырғып, кезекке жасырынып жатыр

Ойдан шығарылған, тұрақсыз, жандырғыш

Төлеуге қабілетсіз, төзгісіз және шекарасыз

Королева өзінің қауырсынды әлемінде жалғыз отырады

Заман таққан, мұнда асфальтқа лақтырылған

Битум

Битум

Ол ескертусіз қашып кетті

Менің елімнің кішкентай қызы

Ол түнге батып кетті

Тыныш өтіп жатқан кездер

Аңғал және әлі де үмітті

Бір түнде ол кеш серуендеп кетті

Қара кофенің айналасында

Түнгі үмітсіздік кездесуі

Үмітсіздік

Сол кезде кеш болады

Ал қараңғы

Үмітсіздік

Бұл өлім емес

Үміттен үміт үзу

Ол ескертусіз қашып кетті

Менің елімнің кішкентай қызы

Ол түнге батып кетті

Тыныш өтіп жатқан кездер

Аңғал және әлі де үмітті

Бір түнде ол кеш серуендеп кетті

Қара кофенің айналасында

Түнгі үмітсіздік кездесуі