Nuestra Nación - La Raíz

Nuestra nación es una caja de zapatos

Donde guardamos cartas que nos escribimos

Nuestra nación es una canción

En el delirio de una noche con amigos

Nuestra nación es la imaginación

Escupir la rabia que pudre a mi corazón

Nuestra nación es levantar el puño

Gritar al cielo con dignidad y orgullo

Y viendo que esta vida no es larga, seremos niños detrás de las barbas

Y viendo que no se salva ni uno, nuestra cordura arderá con el humo

Y viendo que esta selva me asusta, he imaginado una isla más justa

Y viendo que, sentimos que somos fieles escuderos de aquel caballero

Nuestra nación es la otra cara de la luna

Donde escondimos las guerras y las armas

Nuestra nación es la literatura

Y esa locura del hidalgo de la Mancha

Nuestra nación es inventar el camino

Nuestra nación es caer y levantarse

Nuestra nación es saber que vivimos

Con la mirada siempre fija hacia adelante

Y viendo que esta vida no es larga, seremos niños detrás de las barbas

Y viendo que no se salva ni uno, nuestra cordura arderá con el humo

Y viendo que esta selva me asusta, he imaginado una isla más justa

Y viendo que, sentimos que somos fieles escuderos de aquel caballero

Soñaremos con mil Dulcineas en barras de bares de cada región

Y aunque quemen los libros no quemaran nuestra canción

De mil Dulcineas y barras de bares de cada región

Y aunque quemen los libros

No sale el sol, no sale la luna

Solo es un decorado de cartones y pintura

Dicen los de arriba hay una cura para todo

Dicen los de abajo yo prefiero seguir loco

Roto el espejo, se ha roto al ver el reflejo de un niño tan viejo

Por poco me dejo la voz en el último grito

Somos fieles escuderos de aquel caballero

Soñaremos con mil Dulcineas en barras de bares de cada región

Y aunque quemen los libros no quemaran nuestra canción

De mil Dulcineas y barras de bares de cada región

Y aunque quemen los libros

De mil Dulcineas!

Біздің ұлт – аяқ киім қорабы

Біз бір-бірімізге жазған хаттарды сақтайтын жерде

Біздің ұлт – ән

Достармен бір түнде

Біздің ұлт – қиял

Жүрегімді шірітетін ашуды түкіріп таста

Халқымыз жұдырықтай жұмылып жатыр

Абыроймен, мақтанышпен аспанға шақыр

Ал бұл өмірдің ұзақ емес екенін көріп, сақалдың ар жағындағы бала боламыз

Ешкім де аман қалмағанын көріп, санамыз түтінге оранып кетеді

Бұл джунгли мені қорқытатынын көріп, мен әдемірек аралды елестеттім

Соны көріп, біз сол мырзаның адал сарбаздары екенімізді сезінеміз

Біздің ұлт – айдың арғы беті

Біз соғыстар мен қару-жарақтарды қайда жасырдық

Біздің ұлт – әдебиет

Идальго де ла Манчаның бұл ессіздігі

Біздің халқымыз жолды ойлап табады

Ұлтымыз құлдырап, көтеріліп жатыр

Біздің өмір сүріп жатқанымызды халқымыз біледі

Әрқашан алға бағытталған көзқараспен

Ал бұл өмірдің ұзақ емес екенін көріп, сақалдың ар жағындағы бала боламыз

Ешкім де аман қалмағанын көріп, санамыз түтінге оранып кетеді

Бұл джунгли мені қорқытатынын көріп, мен әдемірек аралды елестеттім

Соны көріп, біз сол мырзаның адал сарбаздары екенімізді сезінеміз

Біз әр облыстың барларындағы барлардағы мың Дульсинияны армандайтын боламыз

Ал кітаптарды өртеп жіберсе де, әнімізді өртемейді

Әр аймақтан мыңдаған Дулькиналар мен барлар бар

Тіпті кітаптарды өртеп жіберсе де

Күн шықпайды, ай шықпайды

Бұл картон мен бояудың жиынтығы ғана

Жоғарыдағылар әр нәрсенің емі бар дейді

Төменгі жақтағылар мен ақылсыз болғанды ​​ұнатамын дейді

Айна сынды, сондай кәрі баланың бейнесін көргенде сынды

Соңғы жылағанда дауысымды тастап кете жаздадым

Біз сол серінің адал сарбаздарымыз

Біз әр облыстың барларындағы барлардағы мың Дульсинияны армандайтын боламыз

Ал кітаптарды өртеп жіберсе де, әнімізді өртемейді

Әр аймақтан мыңдаған Дулькиналар мен барлар бар

Тіпті кітаптарды өртеп жіберсе де

Мың Дульсиниядан!