Не беда - Кукрыниксы

От погонь ушел зазря,

Не найти в доме дома.

Нет, не уйти мне от себя,

Все кругом мне знакомо.

Знаю, что несет меня,

Все срывая, все бросая.

Нет, лучше пусти меня,

От себя отрывая.

Это не беда, что там не ждут меня,

Что не сохранил с тобой себя,

Что я так уйду и, может, не пойму

Что в мечте остался как в плену.

Это не беда, что я иду туда,

Что не озираюсь робко

И неловко иду.

Жаркий свет у тебя в груди,

От меня не из шутки.

Знай, я уже в пути,

Занят тем не из скуки.

Если я не вернусь к утру,

Значит, нет мне прощенья.

Значит, муза не по нутру,

Значит, ждут меня гоненья.

Это не беда, что там не ждут меня,

Что не сохранил с тобой себя,

Что я так уйду и, может, не пойму

Что в мечте остался как в плену.

Это не беда, что я иду туда,

Что не озираюсь робко

И неловко иду.

Мен қууды бекер тастадым,

Үйде үйде кездеспейді.

Жоқ, мені өзімнен тастама,

Айналамның бәрі таныс.

Мені не көтеріп жүргенін білемін

Барлығын бұзу, бәрін тастау.

Жоқ, мені жібергеніңіз жөн

Оны өзімнен алып тастау.

Олар мені сонда күтпейтіні маңызды емес,

Сенімен өзімді құтқармағаным үшін,

Мен осылай кетем, мүмкін түсінбейтін шығармын

Түсінде тұтқын болып қала берді.

Менің ол жаққа барғаным маңызды емес,

Айналама қорқамын деп

Ал мен ыңғайсызданып жүрмін.

Кеудедегі ыстық нұр

Менен әзіл ретінде емес.

Менің жолда екенімді біл

Осымен бос емес, зерігуден емес.

Таңертең қайтып келмесем,

Сондықтан мен үшін кешірім жоқ.

Сонымен, муза ұнамайды,

Демек, мені қуғын-сүргін күтіп тұр.

Олар мені сонда күтпейтіні маңызды емес,

Сенімен өзімді құтқармағаным үшін,

Мен осылай кетем, мүмкін түсінбейтін шығармын

Түсінде тұтқын болып қала берді.

Менің ол жаққа барғаным маңызды емес,

Айналама қорқамын деп

Ал мен ыңғайсызданып жүрмін.