Попутчик (Длинная песня) - Крестовый туз

Я сел к нему у трёх вокзалов,

Сказал: «Давай, братишка, жми!

Дам сколько надо, без базара —

В аэропорт спешу, гони!»

Мы закурили… молча, вместе…

Сказал он: «А я вас узнал…

Хотите, дам сюжет для песни?..»

И мне он вот что рассказал:

Почти что год, как я водилой

Бомбил на старых «жигулях»…

Сначала сильно не фартило —

Ну, всю дорогу на нулях…

Но вот однажды, летом звонким,

Платок на шее теребя,

Подсела раз ко мне девчонка —

Вся просто кукла из себя!

И, не краснея, заявляет:

«Не хочешь денег, мол, срубить?..

Я здесь, клиентов, мол, снимаю,

А ты, мол, будешь нас возить…»

За это будем в пополаме —

Всё будем поровну делить…

Я отпашу по всей программе,

Ну, а тебе — лишь бак залить…"

А я как раз без бабок — тоска и полный мрак…

Послал бы её сразу, тогда ещё, дурак…

Не знал я, что приставит судьба мне к горлу нож…

Ну, вобщем, я подумал… да и сказал: «Ну, что-ж…»

Подъехали к гостишке, сказала: «Жди вот тут!»

Минут через пятнадцать, гляжу — уже гребут

Она его под ручку — хи-хи, да ха-ха-ха…

Короче, — сняла, жучка залётного лоха!

Ещё через полчасика въезжаем в лесопарк…

Она была бесстрашная, вообще, как Жанна Д*Арк!

Ух, как она работала!

— клиент аж обалдел,

А я из-за кустарника глазами её ел…

Потом всё покатилося вообще само собой,

Она принарядилася, клиент попёр гурьбой,

И стала ближе к осени, как стало холодать,

Прям в тачке, чтоб не холодно, клиентов принимать…

Ух, как она старалася, и денег я скопил,

Машина вся сломалася, я новую купил,

Здоровую, «фольцваген"-закроешь просто дверь,

И на сиденье заднем — готовая постель!..

Но вот была одна проблема —

Ведь я всё видел, наблюдал…

Но, никогда на «эту"тему…

Намёка даже не подал!..

И гордый был, и хохорился,

Но раз поймал себя на том,

Что я давно в неё влюбился,

А вёл себя вообще скотом …

И я решил, что с этим делом

Нам надо срочно завязать!..

Но, только как-то всё не смел я В глаза об этом ей сказать…

И вот разок, под вечер, я -только выходить,

Она грит: «да ладно, там холодно, сиди!..»

Она с клиентом сзади, и ну там вытворять,

Ну, а сама по шее давай меня ласкать…

И я чуть-чуть не умер, поверишь, чуть не сдох!..

Отвёз я их до центра, там вышел этот лох,

И говорю: «ну к чёрту нам это ремесло!

Люблю тебя безумно…"ну, вобщем, понесло…

Она грит: «Я тоже!

и как же я ждала,

Когда ты это скажешь!

ночами не спала…»

Короче: мы, как дети домой за ручки шли…

И ночь была безумной и сказочной любви…

Я целовал ей руки, она же мне клялась:

Закончились, мол, муки, и что я жизнь ей спас,

И что порвала с прошлым, и больше — ни за что!..

И я сказал: «Не вспомню!

люблю тебя и всё!»

На следущее утро пошли мы с нею в загс,

И расписали тут же, без очереди нас…

Полгода — душа в душу — счастливей просто нет!

Я думал, что навечно, на много-много лет.

Друг взял меня в турфирму- я за бугор летал…

Как вы, на рейс спешил я вчера, но опоздал…

И вот я возвратился, открыл я дверь ключом…

Она в постели, с другом… и я — двоих … ножом…

Он вжался в руль, мы мчались лихо…

Спросил я: «где ж они теперь?..»

«Там и лежат», — ответил тихо…

«Я даже не захлопнул дверь…

Не знаю, толь идти сдаваться —

Пятнашку врежут, и ку-ку…

Толь выжрать водки, разогнаться,

И сигануть в Москву-реку…"

Он закурил опять, весь бледный…

«Простите, если что не так…

Да не жалейте, я не бедный —

Сам виноват во всём, дурак…»

Ну, вот, успели, слава богу!..

Аэропорт — вам выходить…

Ну как, история в дорогу?..

Могли бы песню сочинить?..

Я вышел, встал, во сне как будто…

Мен оған үш станцияда отырдым,

Ол: «Қане, аға, бас!

Мен сізге қанша қажет болса, базарсыз беремін -

Мен әуежайға асығып тұрмын, жүр!»

Темекі шегетінбіз... үнсіз, бірге...

Ол: «Бірақ мен сені таныдым ...

Әнге сюжетті беруімді қалайсыз ба? ..»

Және ол маған былай деді:

Тасымалдаушы болғаныма бір жылға жуықтап қалды

Ескі «Жигулиге» бомба түскен...

Басында бұл өте сәтті болмады -

Ал, нөлге дейін...

Бірақ бір күні, таза жазда,

Мойынға орамал,

Бірде менің жаныма бір қыз отырды -

Мұның бәрі тек қана қуыршақ!

Ол қызармай былай дейді:

«Ақшаның қысқартылуын қаламайсың ба, дейді олар? ..

Мен мұндамын, клиенттер, мен жалдап тұрмын дейді.

Ал сен бізді алып кетесің дейді...»

Бұл үшін біз жартысында боламыз -

Барлығымен бөлісеміз...

Мен бүкіл бағдарламаны аяқтаймын,

Бар болғаны резервуарды толтыру керек...»

Мен әжемсізмін - мұңды және толық қараңғылық ...

Мен оны бірден жіберер едім, содан кейін тағы да, ақымақ ...

Тағдырдың тамағыма пышақ сұғатынын білмедім...

Жалпы, мен ... иә деп ойладым және: «Ал, жақсы ...» дедім.

Қонақ үйге бардық: «Осы жерде күтіңіз!»

Он бес минуттан кейін мен қарадым - олар есуде

Ол оны қолынан ұстайды - хи хи, иә ха ха ха ...

Қысқасы, – деп шешіп алдым, адасқан сорғыштың бәті!

Жарты сағаттан кейін біз орман саябағына барамыз...

Ол, жалпы, Жанна д'Арк сияқты қорықпайтын!

Уау, ол қалай жұмыс істеді!

- клиент әлдеқашан таң қалды,

Мен бұталардың арасынан көзіммен жедім...

Содан кейін бәрі өздігінен айналды,

Ол киінді, клиент қалың топтың ішіне шықты,

Күзге жақындады, салқындаған сайын,

Дәл көлікте, суық болмас үшін, тұтынушыларды қабылдау үшін ...

Уау, ол қалай тырысты, мен ақша жинадым,

Бүкіл көлік бұзылды, мен жаңасын сатып алдым,

Дені сау, Фольксваген - сен есікті жап,

Ал артқы орындықта - дайын төсек! ..

Бірақ бір мәселе болды -

Мен бәрін көрдім, көрдім ...

Бірақ, ешқашан «бұл» тақырыпта ...

Тіпті тұспалдаған жоқ!..

Ол мақтанды және күлді,

Бірақ бір рет өзімді ұстадым

Мен оған баяғыда ғашық болдым

Өзін жалпы мал сияқты ұстады ...

Мен бұл жағдайда шешім қабылдадым

Бізге тез арада байлау керек! ..

Бірақ, әйтеуір мен оған бұл туралы айтуға батылым бармадым ...

Бір рет, кешке мен жай ғана шығамын,

Ол: «Жүр, ол жақта суық, отыр!..» деп күңіренеді.

Ол клиенттің артында, тұрыңыз,

Ал, менің мойнымнан сипап көрейік...

Ал мен өле жаздадым, сенесің, өле жаздадым!..

Мен оларды орталыққа апардым, мына сорғыш шықты,

Мен айтамын: «Бұл қолөнер тозаққа!

Мен сені ессіз жақсы көремін ... «жақсы, жалпы, зардап шекті ...

Ол: «Мен де!

және мен қалай күттім

Сіз айтқан кезде!

түнде ұйықтамадым ... »

Қысқасы: біз, балалар сияқты, үйге қол ұстасып жүрдік ...

Ал түн ақылсыз және таңғажайып махаббат болды ...

Мен оның қолын сүйдім, ол маған ант берді:

Азап аяқталды, мен оның өмірін сақтап қалдым дейді.

Оның өткенімен және тағы басқаларымен үзілгені - бекер! ..

Мен: «Есімде жоқ!

Мен сені жақсы көремін және солай!»

Келесі күні таңертең біз онымен АХАЖ бөліміне бардық,

Олар бізге кезексіз сол жерде сурет салды ...

Алты ай - жанға - бұдан асқан бақыт жоқ!

Мен мәңгілік, көптеген жылдар бойы ойладым.

Бір досым мені туристік агенттікке апарды - мен төбеден ұшып кеттім ...

Кеше сен сияқты мен де рейске асықтым, кешігіп қалдым...

Мен оралдым, есікті кілтпен аштым ...

Ол досымен төсекте жатыр... ал мен екі... пышақпен...

Ол рульге мінді, біз әйгілі жарысты ...

Мен: «Олар қазір қайда?» деп сұрадым.

«Олар сонда жатыр», - деп үнсіз жауап берді ...

«Мен тіпті есікті тарс еткен жоқпын...

Білмеймін, бас тартыңыз -

Олар тегті кесіп тастайды, ал ку-ку ...

Тек арақ ішіңіз, тездетіңіз,

Мәскеу өзеніне секіріңіз ... »

Ол қайтадан жанды, бәрі бозарды ...

«Егер бұл дұрыс болмаса, кешіріңіз...

Өкінбе, мен кедей емеспін -

Бәріне сен кінәлі, ақымақ...».

Міне, Құдайға шүкір!

Әуежай - сіз түсесіз ...

Ал, жолдағы оқиға туралы не айтасыз? ..

Ән шығара аласыз ба?..

Мен шықтым, тұрдым, түсімде, сияқты ...