Злодей и шапка - Король и Шут

Как-то некто на базар пришел,

К самой первой лавке подошел:

«Эй, продавец, ну-ка думай быстрей,

Какую выбрать одежду мне в лавке твоей.

Я по характеру злой, мое стремление — власть,

Во мне горячая кровь, во мне свирепая страсть.

Припев:

Я хочу, чтоб видя облик мой,

Все меня обходили стороной,

Чтобы сразу понимали, кто я в душе такой».

Торговец понял — дело непростое.

Что бы это предложить такое?

«Я б не хотел тебя, приятель, обидеть,

Но такого как ты, да лучше б вовсе не видеть.

Я, кажется, знаю, что тебе подойдет,

Твой горячий характер каждый сразу поймет».

Припев:

И старинный он сундук открыл,

Вынул шапку и проговорил:

«В свое время сам Великий Карл ее носил».

«То, что надо!»

— злодей заулыбался.

Новой шапкой очень восхищался,

Шел он домой, воображал и гордился,

Перед зеркалом в спальне он весь вечер крутился.

Но когда снял он шапку, с ним случилась беда —

Вместе с шапкой снялась и его голова.

Припев:

Я хочу, чтоб видя облик мой,

Все меня обходили стороной…

Әйтеуір базарға біреу келді,

Ол бірінші дүкенге жақындады:

«Ей, сатушы, тез ойлан,

Сіздің дүкеніңізден қандай киім таңдауым керек.

Мен табиғатымнан зұлыммын, менің қалауым - күш,

Ыстық қаным бар, құштарлығым бар.

Хор:

Мен өз түрімді көргім келеді,

Барлығы менен қашты

Олар менің жан дүниемде кім екенімді бірден түсінуі үшін».

Саудагер мұның оңай шаруа емес екенін түсінді.

Ол не ұсынар еді?

«Мен сені ренжіткім келмейді, досым,

Бірақ сендей адамды мүлде көрмеген дұрыс болар еді.

Мен сізге не дұрыс екенін білемін деп ойлаймын

Сіздің қызу мінезіңізді бәрі бірден түсінеді».

Хор:

Ол ескі сандықты ашты,

Ол қалпағын шығарып:

«Бір кездері Ұлы Чарльз оны киген».

«Саған не керек!»

Зұлым күлді.

Мен жаңа қалпаққа қатты таң қалдым,

Ол үйге келді, елестетіп, мақтанды,

Жатын бөлмедегі айнаның алдында ол кешке айналды.

Бірақ ол шляпасын шешіп алған кезде, оған қиындық туды -

Қақпағымен бірге оның басы алынып тасталды.

Хор:

Мен өз түрімді көргім келеді,

Менен бәрі қашты...