Охотник - Король и Шут

Темнело за окном, наступала ночь.

За кухонным столом сидели мужики.

Весь вечер беспрерывно бил по крыше дождь,

И гром гремел ужасно где-то у реки.

Темнело за окном, наступала ночь.

За кухонным столом сидели мужики.

Весь вечер беспрерывно бил по крыше дождь,

И гром гремел ужасно где-то у реки.

А в доме шло веселье и гульба,

Ещё никто не знал, что в этот миг

Охотник Себастьян, что спал на чердаке,

Вдруг почернел лицом, стал дряхлый, как старик.

Охотник...

Охотник...

Охотник...

Охотник Себастьян.

Закончилась гроза и дождь прошёл,

На небе появилась полная луна.

И повалил во двор подвыпивший народ,

Смеются мужики, кричат, им не до сна.

Но вдруг из темноты раздался рёв,

Затем с петель слетела в доме дверь.

За шумною толпой

Бежал огромный страшный зверь.

Охотник...

Охотник...

Охотник...

Охотник Себастьян.

С зарёй запели петухи,

И хвойный лес зашелестел.

А в поле у реки

Лежало пять кровавых тел.

Проснувшись дома на полу,

Охотник в зеркало взглянул.

"О, как я сладко спал!"

-

Себе со смехом он сказал.

Охотник...

Охотник...

Охотник...

Охотник...

Охотник...

Охотник...

Охотник...

Охотник...

Сыртта қараңғы болды, түн батып кетті.

Ер адамдар асхана үстелінде отырды.

Кешке дейін жаңбыр төбесінде үздіксіз жауды,

Ал найзағай өзен жағасында бір жерде қатты гуілдеді.

Сыртта қараңғы болды, түн батып кетті.

Ер адамдар асхана үстелінде отырды.

Кешке дейін жаңбыр төбесінде үздіксіз жауды,

Ал найзағай өзен жағасында бір жерде қатты гуілдеді.

Үйде көңілділік пен көңіл көтеру болды,

Мұны қазір ешкім білмеді

Шатырда ұйықтаған Хантер Себастьян

Кенет беті қап-қара болып, қарт адамдай тозып кетті.

Аңшы...

Аңшы...

Аңшы...

Аңшы Себастьян.

Боран басылып, жаңбыр жауды

Аспанда толық ай пайда болды.

Ал мас адамдар аулаға ағылды,

Еркектер күледі, айғайлайды, ұйықтай алмайды.

Бірақ кенет қараңғылықтан гуіл естілді,

Сол кезде үйдегі есік топсасынан ұшып кетті.

Шулы топтың артында

Үлкен қорқынышты аң жүгіріп келе жатты.

Аңшы...

Аңшы...

Аңшы...

Аңшы Себастьян.

Таң атқанда әтештер шақырды,

Ал қылқан жапырақты орман сыбдырлады.

Ал өзен жағасындағы далада

Бес қанды дене болды.

Үйде еденде ояту

Аңшы айнаға қарады.

«Ой, мен қандай тәтті ұйықтадым!

-

— деді ол өзіне күліп.

Аңшы...

Аңшы...

Аңшы...

Аңшы...

Аңшы...

Аңшы...

Аңшы...

Аңшы...