Возвращение колдуна - Король и Шут

Стал колдун одержим вдруг злом,

Чтобы спасти душу его,

Решили мы всем селом

С ним сотворить кое-чего...

Помню ярость безумных глаз

Он не скрывал злобу свою

Он всех ненавидел нас:

"Да я вернусь, слово даю!"

Он до конца довел свою жуткую роль

Смеялся в огне, не чувствуя боль

Людей подчинял панический страх

Даже когда и ветер унес его прах,

И развеял по просторам.

Первой жертвой священник был -

Я обо всем летопись вел.

Ветер его убил,

А если точнее, до смерти довел!

И каждый год отныне, в этот же день

Мы находили мертвых людей.

Возможно, в черном списке был и я,

Но почему-то ветер не трогал меня

И не выпускал из дома.

Я помню тот момент, когда из огня

Яростный взгляд пал на меня

И я искал спасенье в крепком вине

От историй, что ветер рассказывал мне

"Я буду жить", - кричал он - "Вечно!

Вечно, будешь писать ты про меня

Ты будешь мне служить вечно, вечно!

Как не ушел я от огня!

И не скроешься от ветра"...

Сиқыршы кенет зұлымдыққа құмар болды,

Оның жанын сақтау үшін

Бүкіл ауылды шештік

Онымен бірдеңе жасаңыз ...

Жынды көздердің қаһары есімде

Ол ашуын жасырмады

Ол бәрімізді жек көрді

— Иә, мен қайтамын, уәде беремін!

Ол өзінің қорқынышты рөлін соңына дейін жеткізді

Ауырсынбай отта күлді

Адамдар дүрбелең қорқынышына ұшырады

Жел оның күлін алып кетсе де,

Және ашық жерлерге шашыранды.

Діни қызметкер бірінші құрбан болды -

Мен барлығының хроникасын жүргіздім.

Жел оны өлтірді

Ал дәлірек айтсақ, өлімге әкелді!

Ал бұдан былай жыл сайын бір күнде

Біз өлі адамдарды таптық.

Мен де қара тізімге енген шығармын

Бірақ неге екені белгісіз жел маған тиген жоқ

Және ол үйден шықпады.

Өрттен шыққан сәт есімде

Маған ашулы көзқарас түсті

Ал мен құтқаруды күшті шараптан іздедім

Маған жел айтқан әңгімелерден

«Мен өмір сүремін», - деп айқайлады ол, «Мәңгілік!

Мен туралы мәңгі жазасың

Сіз маған мәңгілік, мәңгілік қызмет етесіз!

Қалайша мен отты тастамадым!

Ал желден тығыла алмайсың...