Волосокрад - Король и Шут

Луна средь звезд на темном пастбище блуждала,

(Трактир был слева, справа лес стоял стеной)

И с высоты луна безмолвно наблюдала за тем,

Кто всюду по пятам ходил за мной.

В пустом трактире за столом сидел я молча.

Курил махорку я и думал о своем.

Взглянул в окно, стал любоваться темной ночью,

Крыльцо увидел - человек лежал на нем.

Раздался гром, и ветер, тучи нагоняя,

Резвился в поле.

Дождь струился проливной.

А тот, на улице, валялся не вставая,

Видать конкретно его хмель сразил пивной!

Решив помочь ему, я вышел в непогоду

И удивился - это был столетний дед!

Он прохрипел, из уст выплевывая воду:

"Я как и ты! Мне еще только тридцать лет!"

Он умер, мы его в сарае положили.

Трактирщик начал мне рассказывать о том,

Что силы зла на них проклятье наложили,

Прислав посланца к ним с рогами и хвостом.

"Эй, друг, что за горе

Постигло ваши края?

Что за зло на воле?"

Спросил трактирщика я.

В зловещем тумане он жертву находит.

Он тихо крадется у вас за спиной.

И глядя, как с вами беда происходит,

Он дико смеется и брызжет слюной!

"Жить нам стало худо -

Исчезла вся молодёжь!

Уезжай скорее отсюда!

Ты здесь лишь гибель найдешь."

В зловещем тумане он жертву находит.

Он тихо крадется у вас за спиной.

И глядя, как с вами беда происходит,

Он дико смеется и брызжет слюной!

Не зря трактирщик распинался -

Он, гад, служил сатане!

Сзади тихо черт подкрался,

Вцепился в волосы мне.

Услышав черта мерзкий голос,

Ему с размаху в рыло дал!

Но, теряя каждый волос,

Год жизни я терял!

В зловещем тумане он жертву находит.

Он тихо крадется у вас за спиной.

И глядя, как с вами беда происходит,

Он дико смеется и брызжет слюной!

Теперь я знаю - у чертей полно идей!

Коварством, хитростью свой опыт добывают.

Но хуже нам, когда среди людей

У них сообщники бывают!

Ай қараңғы жайлауда жұлдыздар арасында жүрді,

(Таверна сол жақта, орман оң жақта қабырға болды)

Ал жоғарыдан ай үнсіз қарап тұрды

Кім мені барлық жерде аңдыды.

Бос тавернада мен үстелге үнсіз отырдым.

Махорка шегіп, өзімді ойладым.

Терезеден қарадым, қараңғы түнге тамсана бастадым,

Мен подъезді көрдім - оның үстінде бір адам жатыр екен.

Күн күркіреп, жел бұлттарды қуып жетті.

Далада айқайлады.

Жаңбыр толассыз жауды.

Ал анау көшеде тұрмай жатып қалды,

Сыраны соққан оның құлмақтары болған сияқты!

Оған көмектесемін деп шешіп, қолайсыз ауа-райында далаға шықтым

Және ол таң қалды - бұл жүз жастағы ата болды!

Ол аузынан су түкіріп, дірілдеп:

"Мен де сен сияқтымын! Мен небәрі отыздамын!"

Ол қайтыс болды, оны қораға орналастырдық.

Қонақ үй иесі маған бұл туралы айта бастады

Зұлымдық күштері оларға қарғыс жаудырды,

Оларға мүйізді, құйрықты хабаршы жіберу.

«Ей, досым, қандай қайғы

Сіздің соңына жеттіңіз бе?

Бос жерде қандай зұлымдық бар?»

Мен қонақ үй иесінен сұрадым.

Қорқынышты тұманда ол құрбанды табады.

Ол сенің артыңа үнсіз кіріп келеді.

Сізге қалай қиындық тудыратынына қарап,

Ол жабайы күліп, түкіреді!

«Біз өмірден шаршадық -

Жастардың бәрі кетті!

Тезірек кетіңіз!

Бұл жерде өлімді ғана табасың».

Қорқынышты тұманда ол құрбанды табады.

Ол сенің артыңа үнсіз кіріп келеді.

Сізге қалай қиындық тудыратынына қарап,

Ол жабайы күліп, түкіреді!

Қонақ үй иесінің айқышқа шегеленгені таңқаларлық емес -

Ол, бейбақ, Шайтанға қызмет етті!

Артынан ақырын шайтан кіріп келді,

Ол менің шашымнан ұстады.

Қарғыс атқан дауысты естіп,

Ол оның тұмсығын сыпырып берді!

Бірақ әрбір шаштың жоғалуы

Мен өмірімнің бір жылын жоғалттым!

Қорқынышты тұманда ол құрбанды табады.

Ол сенің артыңа үнсіз кіріп келеді.

Сізге қалай қиындық тудыратынына қарап,

Ол жабайы күліп, түкіреді!

Енді мен білемін - шайтандар идеяларға толы!

Айламен, қулықпен олар тәжірибе жинақтайды.

Бірақ бұл адамдар арасында біз үшін нашар

Олардың сыбайластары бар!