Водяной - Король и Шут

В лесном пруду вода играла в солнечных лучах,

С охоты шел Капитон, бобра нес на плечах.

Знойной порой, дорогой лесной, домой брел устало,

У пруда, как всегда, он встал — рожу мыть стал!

Освежает иногда

В зной холодная вода.

Чтобы не стряслась беда,

Эй, мужик, не лезь туда!

Но сильно искажала отражение вода,

Какой урод, вот это да, в пиявках вся борода!

Вот ерунда, четыре ведра, как будто браги выпил!

Постарел, подурнел, оброс, паршивый, как пес!

Освежает иногда

В зной холодная вода.

Чтобы не стряслась беда,

Эй, мужик, не лезь туда!

Вскоре очень злой вылез водяной:

Ты что, лопух, совсем, мужик, опух?

Я в своем пруду таких не потерплю,

Еще увижу — сразу утоплю!

Я прошу владыку пруда, извинить меня!

Просто, видя вас, думал, это — я!

Орман тоғанында су күн сәулесінде ойнады,

Капитон иығына құндыз көтеріп, аңшылықтан келе жатыр еді.

Қатты уақыт, қымбатты орман, шаршаған үй,

Тоғанның жанында, әдеттегідей, ол орнынан тұрды - ол бетін жуа бастады!

Кейде сергітеді

Ыстықта салқын су.

Қиындыққа жол бермеу үшін,

Ей, жігіт, ол жерге кірме!

Бірақ су шағылыстырды қатты бұрмалады,

Не деген сұмдық, уау, сақалдың бәрі сүлгіде!

Бұл ақымақтық, төрт шелек, мәшһ ішкен сияқты!

Кәрі, шіркін, өскен, иттей сұмдық!

Кейде сергітеді

Ыстықта салқын су.

Қиындыққа жол бермеу үшін,

Ей, жігіт, ол жерге кірме!

Көп ұзамай өте ашулы су адамы шықты:

Сіз лопуха, толықтай, адам, ісінген бе?

Мен тоғанымда ондайларға шыдамаймын,

Мен оны қайтадан көремін - мен оны бірден суға батырамын!

Мен тоған иесінен кешірім сұраймын!

Мен сені көргенде мен екенмін деп ойладым!