Утопленник - Король и Шут

«Я б это с радостью забыл

Как вспомню, так кидает вдрож,

Но расскажу вам все как было

Устал от ваших кислых рож»

Однажды, набравшись, я вылез в окно,

На речку угрюмо взглянул.

Вода была красная, будто вино,

У берега кто-то тонул.

Я мог бы, наверно, бедняге помочь,

Но ноги пошли ни туда.

Вдруг крик оборвался, и сгинул он прочь,

И стала спокойной вода.

И с тех пор молящий взгляд его

Преследовал меня,

Стал я чаще пить вино

И проклинал тот день я!

Припев:

Жуткая ночь хохотала потоками ливня,

В шуме воды мне послышались чьи-то шаги,

Я мертвеца у себя на пороге увидел,

И голос ужасный его прокричал: «ПОМОГИ !!!»

Об пол разлетелась бутылка вина,

Ужасным казался мне гость!

И боль, как огнем мне плечо обожгла,

И пальцы вонзились мне в кость.

В проклятой реке поднималась вода,

Затапливая острова.

Я вмиг протрезвел и помчался туда,

Где рыбацкая лодка была.

Теченьем лодку уносило,

Я зацепиться чудом смог.

За борт держась, собравшись с силой,

Залез в нее, на днище лег.

Припев:

Жуткая ночь хохотала потоками ливня,

В шуме воды мне послышались чьи-то шаги,

Я мертвеца у себя на пороге увидел,

И голос ужасный его прокричал: «ПОМОГИ !!!»

Всю ночь провалялся без памяти я,

Очнулся с больной головой.

Причалила к берегу лодка моя.

Не помню, что было со мной!

В кармане лежала бутылка вина,

Но я удивляться не стал,

А просто открыл, начал пить из горла

И вдруг над собой увидал,

Как тучи небо закрывают,

И не видно им конца!

Раскаты грома вызывают

Из речки тело мертвеца!

Припев:

Жуткая ночь хохотала потоками ливня,

В шуме воды мне послышались чьи-то шаги,

Я мертвеца у себя на пороге увидел,

И голос ужасный его прокричал: «ПОМОГИ !!!»

«Мен оны қуана ұмытар едім

Есімде қалтырап кетеді,

Бірақ мен сізге оның қалай болғанын айтайын

Қышқыл жүздеріңізден шаршадым»

Бір күні мас болып, терезеден шықтым,

Ол мұңайып өзенге қарады.

Су шарап сияқты қызыл болды

Жағаға жақын жерде біреу суға батып бара жатты.

Мен кедейге көмектесер едім,

Бірақ аяғы ешқайда кетпеді.

Кенет айқай басылып, ол жоғалып кетті,

Ал су тынышталды.

Содан бері оның жалынышты көзқарасы

мені аңдыды

Мен шарапты жиі іше бастадым

Ал мен сол күні қарғадым!

Хор:

Қорқынышты түн жаңбырмен күлді,

Судың шуында мен біреудің қадамын естідім,

Мен босағада өлген адамды көрдім,

Ал оның қорқынышты даусы: «КӨМЕКТЕТ!» деп айқайлады.

Еденде бір бөтелке шарап сынды,

Қонақ маған қорқынышты болып көрінді!

Ал ауырсыну, от сияқты, иығымды өртеп жіберді,

Ал саусақтарым сүйегімді қазып алды.

Қарғыс атқан өзенде су көтерілді,

Аралдарды су басқан.

Мен бірден есімді жидым да, сонда жүгірдім,

Балық аулайтын қайық қайда болды.

Ағыс қайықты алып кетті

Мен керемет түрде жетіп алдым.

Бүйірінен ұстап, күш жинап,

Оған көтерілді, түбіне жатты.

Хор:

Қорқынышты түн жаңбырмен күлді,

Судың шуында мен біреудің қадамын естідім,

Мен босағада өлген адамды көрдім,

Ал оның қорқынышты даусы: «КӨМЕКТЕТ!» деп айқайлады.

Түні бойы ессіз жаттым,

Бас ауруымен оянды.

Менің қайығым жағаға ілінді.

Маған не болғаны есімде жоқ!

Қалтамда бір бөтелке шарап болды,

Бірақ мен таң қалмадым

Ал енді ғана ашты, тамағынан іше бастады

Кенеттен мен өзімді жоғарыда көрдім

Аспанды бұлттар жауып тұрғандай

Және ақыры көрінбейді!

Найзағайлар қоңырау шалады

Өзеннен өлген адамның денесі!

Хор:

Қорқынышты түн жаңбырмен күлді,

Судың шуында мен біреудің қадамын естідім,

Мен босағада өлген адамды көрдім,

Ал оның қорқынышты даусы: «КӨМЕКТЕТ!» деп айқайлады.