Тень 6. Фред - Король и Шут

Чистил Фред колодец свой,

И под мутною водой

В платье девичьем скелет

Обнаружил Фред.

И зачем-то, вот вопрос,

В дом к себе его отнёс.

Утром беды начались —

Ноги отнялись.

Бедный Фред от горя

Помешался вскоре,

Стал свою находку

Называть судьбою.

— Быть хочу всегда с тобой!

Представлять тебя живой,

Неземную красоту

Вижу пред собой я, как в бреду.

Помер с голоду бы Фред,

Если б не его сосед,

Приносить ему еду

Посылал жену.

А жена и говорит;

— «Пред скелетом Фред сидит,

С ним общается, дурной,

Будто он живой.

А потом и вовсе

Спрятал эти кости,

Чтоб я не глядела,

Вот такое дело!"

— Живы будем, не помрём,

Славно смотримся вдвоём

Неземную красоту

Вижу пред собой я, как в бреду.

От любви безумной,

Каждой ночью лунной

Мёртвая вставала,

Плотью обрастала.

— Быть хочу всегда с тобой!

Представлять тебя живой,

Верь мне, верь мне, верь мне, верь!

Стоит твоя жизнь моих потерь!

Фред құдығын тазалады,

Және лай су астында

Қыз көйлегіндегі қаңқа

Фред тапты.

Ал неге, бұл сұрақ

Оны үйіне апарды.

Қиындық таңертең басталды

Аяқтары кетіп қалды.

Бейшара Фред қайғыдан

Жақында жынды

Сіздің табуыңыз болды

Тағдырды шақыр.

-Мен әрқашан сенімен бірге болғым келеді!

тірі екеніңді елестет

керемет сұлулық

Алдымнан көріп тұрмын, сандырақтағандай.

Фред аштықтан өлетін еді,

Көршісі болмаса,

Оған тамақ әкел

Әйелін жіберді.

Ал әйелі айтады;

- «Қаңқаның алдында Фред отырады,

Ол онымен сөйлеседі, ақымақ,

Ол тірі сияқты.

Сосын мүлде

Бұл сүйектерді жасырыңыз

Мен қарамау үшін

Мәселе мынау!»

- Біз өмір сүреміз, өлмейміз,

Біз бірге жақсы көреміз

керемет сұлулық

Алдымнан көріп тұрмын, сандырақтағандай.

Жынды махаббаттан

Әр айлы түн

Өлгендер көтерілді

Етпен өскен.

-Мен әрқашан сенімен бірге болғым келеді!

тірі екеніңді елестет

Маған сеніңіз, маған сеніңіз, маған сеніңіз, сеніңіз!

Сенің өмірің менің жоғалтуыма тұрарлық!