Тень 4. В Париж – домой - Король и Шут

Себе шепну:

«Признайтесь, граф,

В том, что ваш друг

В ту ночь был прав.

Когда вдыхая

Табачный дым

Сказал, что знал

Вас, граф, другим».

Право, друг мой, что тут скажешь,

Правды я от вас не утаю,

Всё как-то странно…

Сердцу, друг мой, не прикажешь

Сам себя порой не узнаю,

Я не узнаю.

Снова волки воют на луну

В возвращенье верю, как в мечту.

Опять в шатёр

Глядит луна

Налейте, друг,

Ещё вина.

Даст Бог, удастся

В чужих краях

Нам, друг, не пасть

В лихих боях.

Моё сердце накопило

Сотни признаков, что я люблю

Девушку эту…

Всё, что между нами было,

И у бездны вспомню на краю

Я не шучу.

Снова волки воют на луну

В возвращенье верю, как в мечту.

Я топлю тоску свою в вине

В этой ссылке на чужой войне.

Прорвёмся, прорвёмся, прорвёмся,

Мой друг с тобой,

Вернёмся, вернёмся, вернёмся,

В Париж домой.

Мен өзіме сыбырлаймын:

«Мойында, есепте,

Бұл сенің досың

Сол түні ол дұрыс айтты.

Ингаляция кезінде

Темекі түтіні

Білетінін айтты

Сен, граф, басқаларға».

Дұрыс, досым, мен не айтайын,

Мен сенен шындықты жасырмаймын,

Мұның бәрі біртүрлі...

Жүрегім, досым, бұйыра алмайсың

Кейде өзімді танымай қаламын

Мен білмеймін.

Қасқырлар айға тағы да айқайлайды

Мен армандағыдай қайтаруға сенемін.

Тағы да шатырда

Ай қарап тұр

Құйыңыз, досым

Көбірек шарап.

Құдай қаласа, болады

Шет елдерде

Біз, дос, құламаймыз

Қатты шайқастарда.

Менің жүрегім жиналып қалды

Мен жақсы көретін жүздеген белгілер

Бұл қыз…

Біздің арамызда болғанның бәрі

Ал тұңғиықта мен шетте есіме аламын

Мен қалжыңдап тұрған жоқпын.

Қасқырлар айға тағы да айқайлайды

Мен армандағыдай қайтаруға сенемін.

Сағынышымды шарапқа батырамын

Бұл сілтемеде басқа біреудің соғысы.

Жарып өту, жарып өту, бұзып өту

Менің досым сенімен бірге

Қайтеміз, қайтамыз, қайтамыз

Париж үйіне.