Тень 13. Вестник - Король и Шут

Сказал он:

Эта тварь приходит ночью

Ровно в три от церкви у холма.

Но я ведь не сошёл ещё с ума,

Не верю в то, что не видал я сам.

Конечно, я подумал - это шутка,

Наверное, одна из тех примет,

Что у людей в течение многих лет

Держали ум во власти предрассудка.

Зажёг я лампу,

Шёл уж третий час,

И в небо поднялось созвездие Льва,

А пламя теплилось уже едва,

Вот три пробило, и огонь погас.

Конечно, я подумал - это шутка

Наверное, одна из тех примет,

Что у людей в течении многих лет

Держали ум во власти предрассудка.

И кто-то осторожно стукнул в дверь,

Весь ужас правды понял я теперь.

Ол айтты:

Бұл жануар түнде келеді

Төбедегі шіркеуден дәл үшеу.

Бірақ әлі есімнен кеткен жоқпын.

Мен өзім көрмеген нәрсеге сенбеймін.

Әрине, мен мұны әзіл деп ойладым

Сол белгілердің бірі шығар

Көптеген жылдар бойы адамдарда не бар

Олар ақыл-ойды алалаушылықтың күшінде ұстады.

Мен шамды жақтым

Үшінші сағат болды

Ал Арыстан шоқжұлдызы аспанға көтерілді,

Ал жалын әрең жылыды,

Осы жерде үшеуі соқты, өрт сөнді.

Әрине, мен мұны әзіл деп ойладым

Сол белгілердің бірі шығар

Көптеген жылдар бойы адамдарда не бар

Олар ақыл-ойды алалаушылықтың күшінде ұстады.

Есікті біреу ақырын қақты,

Мен шындықтың сұмдығын толық түсіндім.