Собрание - Король и Шут

Собралися у дуба

Старинные друзья.

Гремит в лесу посуда,

Готовится стряпня.

Уже накрыт огромный стол,

Зажарен чудный поросенок.

И славный тролль несет

Добротного пивца бочонок.

С древних лет, как повелось,

Друзья встречаются раз в год.

Ох, сколько их здесь собралось!

Гуляет сказочный народ.

Король сидит напротив лесника,

Лесник — по правое плечо шута.

А рядом гномы не скучают —

Про горы песни напевают.

Истории расскажут вам,

Каждый, кто пришел сюда.

Таков закон собрания,

И воля Князя такова!

Здесь не найдется дурака,

Кто не нальет себе пивка!

И, кружками гремя,

Напьются старые друзья.

И, опершись на златую трость,

В обличье всей нечистой силы,

Стоит Никто и Никакой,

Стоит Российский Князь-колдун Василий

Закрылась книга у меня

И лес пропал куда-то.

Но слышу, как шумит листва,

И как поют старинные друзья…

Емен басына жиналды

Ескі достар.

Орманда ыдыстар шырылдады,

Пісіру дайындалуда.

Үлкен үстел қойылды,

Керемет шошқа қуырылған.

Ал даңқты тролль алып жүреді

Жақсы сыра бөшкесі.

Ежелден, әдеттегідей,

Достар жылына бір рет кездеседі.

О, осында жиналғандар қаншама!

Ертегілер серуендеп жүр.

Король орманшыға қарсы отырады,

Орманшы әзілкештің оң иығында.

Жақын жерде гномдар жалықпайды -

Олар таулар туралы ән айтады.

Әңгімелер сізге айтып береді

Мұнда келгендердің бәрі.

Бұл жиналыстың заңы

Ал ханзаданың өсиеті осындай!

Бұл жерде ақымақ жоқ

Кім өзіне сыра құймайды!

Ал, дірілдеген шеңберлер,

Ескі достар мас болып қалады.

Ал, алтын таяққа сүйеніп,

Барлық зұлым рухтардың кейпінде,

Ешкім және ешкім жоқ,

Орыс князі-сиқыршы Василийге тұрарлық

Менің кітабым жабылды

Ал орман бір жерде жоғалып кетті.

Бірақ мен жапырақтардың сыбдырын естимін,

Ал ескі достар қаншама ән айтады...