Смерть халдея - Король и Шут

Сидел с улыбкой он в кабаке,

И кружку пива держал в руке.

Халдей лукаво его спросил:

«Что веселишься — иль перепил?»

«Я не случайно здесь оказался,

Труден был мой путь!

И от желанья не отказался

Выпить что-нибудь!

Но твоя болтовня

Совершенно не радует меня…»

Халдей подумал и вновь спросил:

«Я что-то смысла не уловил.

Что означают слова твои?

А ну ещё раз их повтори!»

«Я не случайно здесь оказался,

Труден был мой путь!

И от желанья не отказался

Выпить что-нибудь!

Но твоя болтовня

Совершенно не радует меня…»

«Нет сил, приятель, душа болит!

Быть может, пуля всё повторит!

Наверно, я бы и поболтал!»

Раздался выстрел — халдей упал.

«Я не случайно здесь оказался,

Труден был мой путь!

И от желанья не отказался

Выпить что-нибудь!

Но твоя болтовня

Совершенно не радует меня…»

Тавернада күлімсіреп отырды,

Ал ол қолына бір кесе сыра ұстады.

Халдей одан қулықпен сұрады:

«Не көңілді отырсың - әлде массың ба?»

«Мен бұл жерге кездейсоқ келген жоқпын,

Менің сапарым қиын болды!

Және тілектен бас тартпады

Бірдеңе іш!

Бірақ сіздің әңгімеңіз

Бұл мені мүлдем бақытты етпейді...»

Халдей ойланып, тағы сұрады:

«Мен бірдеңені түсінбедім.

Сіздің сөздеріңіз нені білдіреді?

Жарайды, оларды тағы қайталаңыз!»

«Мен бұл жерге кездейсоқ келген жоқпын,

Менің сапарым қиын болды!

Және тілектен бас тартпады

Бірдеңе іш!

Бірақ сіздің әңгімеңіз

Бұл мені мүлдем бақытты етпейді...»

«Күш жоқ, досым, жаным ауырады!

Мүмкін оқ бәрін қайталайтын шығар!

Мен сөйлескен болар едім!»

Оқ естілді - халдей құлады.

«Мен бұл жерге кездейсоқ келген жоқпын,

Менің сапарым қиын болды!

Және тілектен бас тартпады

Бірдеңе іш!

Бірақ сіздің әңгімеңіз

Бұл мені мүлдем бақытты етпейді...»