Невеста палача - Король и Шут

Скрыть печаль свою стараясь,

Палач нахмурил лоб сердито.

Но трактирщик понял -

Сердце палача разбито.

"Не привык таким я

здесь тебя, приятель, видеть!

Что стряслось, скажи мне!

Клянусь, лишь дьявол мог тебя обидеть!"

"Правосудию я верил,

Но теперь в нём нет мне места!

Умерла моя подруга детства!

Палача невеста!"

От меня она скрывала

Свои жуткие мученья.

Толпа вокруг кричала,

Им хотелось развлеченья.

Жизнь - игра со смертью!

Где святость - там и грех!

Бил её я плетью,

Хотя считал её я лучше всех!

"Правосудию я верил,

Но теперь в нём нет мне места!

Умерла моя подруга детства!

Палача невеста!"

Слово "ведьма" вызывало

В людях злобу и жестокость!

На костре она сгорала,

И душа её летела в пропасть…

"Правосудию я верил,

Но теперь в нём нет мне места!

Умерла моя подруга детства!

Палача невеста!

Сіздің қайғыңызды жасыруға тырысыңыз

Жазушы ашулана қабағын түйді.

Бірақ қонақ үй иесі түсінді -

Жазалаушының жүрегі жаралы.

«Мен бұған үйренбегенмін

сені көруге келдім, досым!

Не болды, айт!

Ант етемін, саған тек шайтан ғана зиян тигізуі мүмкін!».

«Мен әділдікке сендім,

Бірақ қазір маған орын жоқ!

Менің бала кездегі досым қайтыс болды!

Жазалаушының қалыңдығы!»

Ол менен жасырынып қалды

Сіздің қорқынышты ауырсынуыңыз.

Көпшілік жан-жаққа айқайлады

Олар ойын-сауықты қалайды.

Өмір - өліммен ойын!

Қасиеттілік бар жерде күнә бар!

Мен оны қамшымен ұрдым,

Мен оны ең жақсы деп ойласам да!

«Мен әділдікке сендім,

Бірақ қазір маған орын жоқ!

Менің бала кездегі досым қайтыс болды!

Жазалаушының қалыңдығы!»

«Веди» деген сөз тудырды

Адамдарда жауыздық пен жауыздық бар!

Ол өртеніп кетті

Оның жаны тұңғиыққа ұшып кетті ...

«Мен әділдікке сендім,

Бірақ қазір маған орын жоқ!

Менің бала кездегі досым қайтыс болды!

Өлімші келін!