Неупокоенный (Ария Тодда) - Король и Шут

Как можно призрачной мечтою греться,

И спать спокойно, глубоко дыша,

Когда от боли в клочья рвется сердце,

И жаждой мести сожжена душа?!

Хотел бы я спокойным сном забыться,

Посметь смеяться и мечтать посметь,

И чтоб на розовом рассвете птицы

Хотя бы пели не про смерть!..

Но...

Тугой удавкой ворот

Сжимает горло мне-е-е...

Покуда мы плывем по воле рока,

Покуда главный не повержен враг,

Косые молнии грозы далекой

Мерцаньем бритвы разрезают мрак.

Когда объято все вокруг бедою,

И промедлению растет цена,

То нам с тобою не найти покоя,

Покуда месть не свершена!

Аруақты арманмен қалай жылытасың,

Тыныш ұйықтап, терең дем алып,

Жүрегі сыздап ауырғанда,

Ал, кек шөлдеген жан күйдірілген бе?!

Тыныш ұйықтасам деп едім

Күлуге және армандауға батылы бар

Сонымен, қызғылт таңда құстар

Кем дегенде, олар өлім туралы жырламады! ..

Бірақ...

Тығыз ілмек жаға

Тамағымды қысып...

Тағдырдың қалауымен жүзгенше,

Басты жау жеңілгенше,

Көлбеу найзағай алыстан соғады

Ұстараның жарқырауы қараңғылықты кеседі.

Айналаның бәрі бақытсыздыққа оранғанда,

Ал кешіктіру бағасы көтеріледі

Сонда сен екеуміз тыныштық таба алмаймыз,

Кек алғанша!