Медведь - Король и Шут

Я жив, покуда я верю в чудо,

Но должен буду я умереть.

Мне очень грустно, что в сердце пусто,

Все мои чувства забрал медведь.

Моя судьба мне не подвластна,

Любовь моя как смерть опасна.

Погаснет день, луна проснется

И снова зверь во мне очнется.

Забрали чары души покой,

Возник вопрос: "Кто я такой?"

Мой бедный разум дошел не сразу

До странной мысли: "Я человек"

Колдун был пьяный, весьма упрямый,

Его не видеть бы, да не вовек.

Моя судьба мне не подвластна,

Любовь моя как смерть опасна.

Я был медведем, проблем не знал,

Зачем людских кровей я стал?

И оборвется тут, словно нить,

Мой дар на двух ногах ходить.

Хой!

Мен ғажайыптарға сенгенше тірімін

Бірақ мен өлуім керек.

Жүрегім бос деп қатты қынжыламын,

Менің барлық сезімімді аю алып кетті.

Менің тағдырым менің бақылауымнан тыс

Менің махаббатым өлім сияқты қауіпті.

Күн сөнеді, ай оянады

Менің ішімдегі аң тағы оянады.

Олар жан тыныштығын алды,

«Мен кіммін?» деген сұрақ туындады.

Менің бейшара санам бірден жеткен жоқ

«Мен адаммын» деген біртүрлі ой келгенше

Сиқыршы мас, өте қыңыр,

Ол көрінбейді, бірақ мәңгілік емес.

Менің тағдырым менің бақылауымнан тыс

Менің махаббатым өлім сияқты қауіпті.

Мен аю болдым, мен ешқандай проблеманы білмедім

Мен неге адам қанына айналдым?

Міне, жіп сияқты үзіңіз,

Менің сыйлығым – екі аяқпен жүру.

Хой!