История о мёртвой женщине - Король и Шут

Порою возвращает меня память

В тот страшный летний день

Когда, бредя вдоль речки безымянной,

Наткнулся я на труп несчастной женщины

Она лежала, запрокинув свою голову

На шее рану я увидел безобразную

Откуда здесь она, босая, полуголая?

Какой-то грязью непонятной вся измазана,

Но что за взгляд недобрый, что за ненависть

С какой покойница смотрела на меня

Воскликнул я, значения слов своих не ведая:

«Не смей смотреть, меня во всем виня!»

Не понимал свое я состояние

Ужасный взгляд затмил мое сознание

И побежал я прочь от места этого

Свели с ума проклятые глаза ее

Бежал, пока совсем не обессилел я

Но, обернувшись, я увидел эту женщину

Не может быть!

Какой ужасной силою

Был этот труп вдруг приведен в движение?

И тело мертвое столкнул я в речку быструю

И понеслось оно, потоку подчиняемо,

А я опять бежать, что было сил моих

И падал на пути, кричал отчаянно…

А нынче глянул я в окно, со сна опухший —

А под окном — размокший труп ужасной женщины!

Протер глаза — виденье не растворилась!

Избавь, Господь, меня от тех воспоминаний!

Хлещет дождь который час

Бьет вода по крыше

На столе горит свеча

Пламя тихо дышит

Будто вечен

Этот вечер

И никак душе моей

Не найти покоя

Слышу шорох у дверей

Что же там такое?

Будто вечен

Этот вечер

Слышишь, стерва, голос мой?

Ты ведь где-то рядом!

Не стучись ко мне домой

Мне тебя не надо!

Будто вечен

Этот вечер

Кейде жадым мені қайтарады

Жаздың сол қорқынышты күнінде

Аты жоқ өзенді кезіп жүргенде,

Мен байғұс әйелдің мүрдесіне тап болдым

Ол басын артқа тастап жатты

Мен мойындағы жағымсыз жараны көрдім

Ол қайдан, жалаңаяқ, жартылай жалаңаш?

Барлығы түсініксіз балшықпен ластанған,

Бірақ қандай мейірімсіз көзқарас, қандай өшпенділік

Өлген әйел маған қалай қарады

Мен сөзімнің мағынасын білмей айқайладым:

«Бәріне мені кінәлай отырып, қарауға батылы барма!»

Мен өз жағдайымды түсінбедім

Жан түршігерлік көзқарас санамды жаулап алды

Ал мен бұл жерден қашып кеттім

Оның қарғыс атқан көздері оны жынды етті

Мен әбден шаршағанша жүгірдім

Бірақ бұрылып қарасам мына әйелді көрдім

Болуы мүмкін емес!

Қандай қорқынышты күш

Бұл мәйіт кенеттен қозғалды ма?

Ал мен өлі денені жылдам өзенге итеріп жібердім

Ол ағынға бағынып, жүгірді,

Мен қайтадан жүгірдім, бұл менің күшім болды

Жолда құлап, қатты айқайлады ...

Енді мен ұйқыдан ісіп, терезеге қарадым -

Ал терезенің астында – сұмдық әйелдің суланған мүрдесі!

Ол көзін уқалады - көрініс еріген жоқ!

Мені сол естеліктерден құтқара гөр, Раббым!

Сағат нешеде жаңбыр жауып тұр

Төбеге су шашады

Үстел үстінде шам жанып тұр

Жалын ақырын дем алады

Мәңгілік сияқты

Осы кеште

Ал менің жаныма жол жоқ

Тыныштық таба алмаймын

Мен есіктің сыбдырын естимін

Онда не бар?

Мәңгілік сияқты

Осы кеште

Естідің бе, қаншық, менің дауысымды?

Сіз жақын жердесіз!

Менің үйімді соқпа

Маған сен керек емессің!

Мәңгілік сияқты

Осы кеште