The Last Train - Janis Ian

How long, how long has this train been gone?

Was there a man who asked for me?

I thought he’d wait to say so long

I’m later than I meant to be

The station master closed his eyes

Said — my dear, the trains are gone

Though forty years ago this night

The last train left for Viet Nam

She said — my hair is lit with gray

No roses bloom upon my lips

But seems like only yesterday

He graced me with a lover’s kiss

Then in the distance, thunder pealed

A whistle pierced the cricket’s song

And you could see the sparks and the wheels

Of the last train back from Viet Nam

It stopped just long enough to board

And as she ran, time set her free

A young man helped her through the door

And said — I knew you would wait for me

There’s many a young boy who won’t come back

Many a young girl who waits alone

Sometimes they meet on life’s long track

They board that last train and go home

Бұл пойыздың кеткеніне қанша уақыт болды?

Мені сұраған адам болды ма?

Мен ол айтқанша көп күтеді деп  ойладым

Мен күткеннен кеш қалдым

Станция бастығы көзін жұмды

— Қымбаттым, пойыздар кетті

Қырық жыл бұрын осы түнде болса да

Соңғы пойыз Вьетнамға жол тартты

Ол айтты, - деді менің шашым сұр түсті

Менің ернімде раушан гүлі жоқ

Бірақ кеше ғана сияқты

Ол мені ғашықтың сүйісімен сыйлады

Сосын алыстан күн күркіреді

Сыбызғы крикет әнін тесіп өтті

Ал сіз ұшқындар мен дөңгелектерді көре аласыз

Вьетнамнан қайтқан соңғы пойыз

Ол қонуға жеткілікті тоқтады

Ол жүгіріп бара жатқанда, уақыт оны босатты

Оған есіктен бір жас жігіт көмектесті

Және         сенің мені күтетініңді білдім

Қайтып келмейтін жас балалар көп

Жалғыз күтіп жүрген жас қыз көп

Кейде олар өмірдің ұзақ жолында кездеседі

Олар соңғы пойызға мініп, үйлеріне қайтады