Як-истребитель - Григорий Лепс

Я — «ЯК», истребитель, — мотор мой звенит,

Небо — моя обитель,

Но тот, который во мне сидит,

Считает, что он — истребитель.

В этом бою мною «юнкерс"сбит —

Я сделал с ним, что хотел, —

А тот, который во мне сидит,

Изрядно мне надоел!

Я в прошлом бою навылет прошит,

Меня механик заштопал, —

А тот, который во мне сидит,

Опять заставляет — в штопор!

Из бомбардировщика бомба несет

Смерть аэродрому, —

А кажется — стабилизатор поет:

«Мир вашему дому!»

Вот сзади заходит ко мне «мессершмитт», —

Уйду — я устал от ран!..

Но тот, который во мне сидит,

Я вижу, решил — на таран!

Что делает он?!

Вот сейчас будет взрыв!..

Но мне не гореть на песке, —

Запреты и скорости все перекрыв,

Я выхожу из пике!

Я — главный, а сзади… Ну, чтоб я сгорел!

-

Где же он, мой ведомый?

Вот он задымился, кивнул — и запел:

«Мир вашему дому!»

И тот, который в моем черепке,

Остался один — и влип, —

Меня в заблужденье он ввел — и в пике

Прямо из мертвой петли.

Он рвет на себя — и нагрузки вдвойне, —

Эх, тоже мне — летчик-ас!..

Но снова приходится слушаться мне, —

Но это — в последний раз!

Я больше не буду покорным — клянусь!

-

Уж лучше лежать на земле…

Но что ж он не слышит, как бесится пульс:

Бензин — моя кровь — на нуле!

Терпенью машины бывает предел,

И время его истекло, —

И тот, который во мне сидел,

Вдруг ткнулся лицом в стекло.

Убит он!

Я счастлив!

Лечу налегке,

Последние силы жгу…

Но что это, что?!

Я — в глубоком пике, —

И выйти никак не могу!

Досадно, что сам я не много успел, —

Но пусть повезет другому!

Выходит, и я напоследок спел:

«Мир вашему дому!»

Мен «ЯК», истребительмін, - моторым шырылдады,

Аспан менің мекенім

Бірақ менің ішімде отырған

Ол күрескер деп ойлайды.

Осы шайқаста мен Джункерлерді атып тастадым -

Мен онымен қалағанымды жасадым -

Ал менің ішімде отырған

Мен одан әбден шаршадым!

Мен соңғы шайқаста тігілгенмін,

Механик мені қарғады, -

Ал менің ішімде отырған

Ол тағы да күшпен - құлдырауға!

Бомба бомбаны бомбалаушыдан алады

Аэродромға өлім

Бұл тұрақтандырғыш ән айтады:

"Үйлеріңізге тыныштық!"

Міне, менің артымнан Мессершмит келеді, -

Мен кетемін - жаралардан шаршадым! ..

Бірақ менің ішімде отырған

Түсінемін, мен шештім - қошқар!

Ол не істеп жатыр?!

Енді жарылыс болады!

Бірақ мен құмға күйе алмаймын, -

Барлығын блоктайтын тыйымдар мен жылдамдықтар,

Мен өз шыңымнан шығып жатырмын!

Мен басқарамын, ал артымнан... Жарайды, күйіп кетейін!

-

Ол қайда, менің ізбасарым?

Сондықтан ол темекі шегіп, басын изеп, ән айтты:

"Үйлеріңізге тыныштық!"

Ал менің бас сүйегімде

Тек біреуі қалды - және кептелді, -

Ол мені адастырды - және шыңында

Тікелей өлі циклден.

Ол өзін жыртып тастайды - және жүк екі еселенеді -

О, мен де ұшқышпын! ..

Бірақ тағы да мені тыңдауым керек, -

Бірақ бұл соңғы рет!

Мен енді бағынбаймын – ант етемін!

-

Жерде жатқан жақсы...

Бірақ неліктен ол тамыр соғуының қалай көтерілетінін естімейді:

Бензин – менің қаным – нөлге тең!

Машинаның шыдамында шек бар,

Ал оның уақыты бітті,

Ал менің ішімде отырған адам,

Кенет ол бетін стақанға тықты.

Ол өлтірілді!

Мен бақыттымын!

Мен жеңіл ұшамын

Мен соңғы күшімді күйдіремін ...

Бірақ бұл не, не?!

Мен терең шыңдамын, -

Ал мен шыға алмаймын!

Өкініштісі, менің уақытым аз болды, -

Бірақ басқа біреудің жолы болсын!

Солай болды, мен ақырында ән айттым:

"Үйлеріңізге тыныштық!"