Ностальгия - Григорий Лепс

Золотится в бокале вино

В сигаретном дыму ностальгии.

Мы с тобою, мой друг, так давно

Не бывали в далекой России.

Где-то там, за этапами дней

Наша юность с тобой отсмеялась.

В бесприютном раю лагерей,

Как заложница, память осталась.

Припев:

Сколько дней и воды утекло,

И дождями мечты отшумели.

Но живем, несмотря ни на что,

Только волосы вот поседели.

За туманами дальних морей,

Где и люди, и песни другие,

Бросив якорь, мы пьем за друзей

В сигаретном дыму ностальгии.

Не забыть Богом проклятых мест,

Без веселого солнца и лета,

Где несли мы нелегкий свой крест

За чертой тишины и рассвета.

Боль под сердцем сжималась в кулак

От прикладов, побоев и мата.

Снится нам вой конвойных собак

И свинцовая трель автомата.

Припев:

Сколько дней и воды утекло,

И дождями мечты отшумели.

Но живем, несмотря ни на что,

Только волосы вот побелели.

За туманами дальних морей,

Где и люди, и песни другие,

Бросив якорь, мы пьем за друзей

В сигаретном дыму ностальгии.

Проигрыш.

Но однажды билеты возьмем

И вернемся в далекие годы,

Где простуженный гул поездов

Замерзает на рельсах свободы.

Там осталось немало друзей,

С кем мы горечь и радость делили.

И где-то там, за этапами дней

Мы такими счастливыми были.

Припев:

Сколько дней и воды утекло,

И дождями мечты отшумели.

Но живем, несмотря ни на что,

Только волосы вот побелели.

За туманами дальних морей,

Где и люди, и песни другие,

Бросив якорь, мы пьем за друзей

В сигаретном дыму ностальгии.

Бросив якорь, мы пьем за друзей

В сигаретном дыму…

Бір стақан шараптағы алтын

Сағыныштың темекі түтінінде.

Біз сенімен біргеміз, досым, көптен бері

Алыс Ресейде болған жоқпын.

Бір жерде, күндердің артында

Біздің жастар сенімен бірге күлді.

Лагерьлердің үйсіз жұмағында,

Барымта сияқты, естелік қалады.

Хор:

Қаншама күн, қанша су өтті,

Ал армандар жаңбырмен шуылдады.

Бірақ біз өмір сүреміз, не болса да,

Тек шашы сұр.

Алыс теңіздердің тұманының артында,

Адамдар қайда және басқа әндер,

Зәкірді түсіріп, біз достарға ішеміз

Сағыныштың темекі түтінінде.

Құдайдың қарғысқа ұшыраған жерлерін ұмытпа,

Көңілді күн мен жазсыз,

Біз қиын крестімізді қайда апардық

Тыныштық пен таңның сызығынан тыс.

Жүрек астындағы ауырсыну жұдырықтай түйілген

Бөкселерден, ұрып-соғудан және балағат сөздерден.

Біз еріп жүретін иттердің ұлығанын армандаймыз

Және автоматтың жетекші трильі.

Хор:

Қаншама күн, қанша су өтті,

Ал армандар жаңбырмен шуылдады.

Бірақ біз өмір сүреміз, не болса да,

Тек оның шашы ағарған.

Алыс теңіздердің тұманының артында,

Адамдар қайда және басқа әндер,

Зәкірді түсіріп, біз достарға ішеміз

Сағыныштың темекі түтінінде.

Жеңілу.

Бірақ бір күні біз билеттерді аламыз

Ал ескі күндерге оралайық,

Пойыздардың салқын гуілдері қайда

Бостандық рельстеріне қатып қалады.

Достар көп қалды

Қуаныш пен мұңды кіммен бөлістік.

Және бір жерде, күндердің артында

Біз сондай бақытты болдық.

Хор:

Қаншама күн, қанша су өтті,

Ал армандар жаңбырмен шуылдады.

Бірақ біз өмір сүреміз, не болса да,

Тек оның шашы ағарған.

Алыс теңіздердің тұманының артында,

Адамдар қайда және басқа әндер,

Зәкірді түсіріп, біз достарға ішеміз

Сағыныштың темекі түтінінде.

Зәкірді түсіріп, біз достарға ішеміз

Темекі түтінінде...