На мосту - Григорий Лепс

На мосту стояли двое, разговор был ни о чём.

Он курил, она ревела, громко хлюпая в плечо.

Слёзы падали как капли, от весеннего дождя,

Видно осень этой паре избежать никак нельзя.

Встреча — разлука — поганая штука,

Встреча — разлука, вот мука.

Он твердил: «Пойми, родная, спичка долго не горит.

Ты мне нужна: как руль трамваю, как сапёру динамит».

Солнце падало за горы, открывался чудный вид.

Темнота накрыла город — он ушёл, она стоит.

Встреча — разлука — поганая штука,

Встреча — разлука…

Год прошёл, но в том же месте,

Несмотря на дождь и гром,

На мосту стояли двое,

Разговор был ни о чём.

Встреча — разлука — поганая штука,

Встреча — разлука, вот мука.

Көпірде екі адам тұрды, әңгіме ештеңе туралы болмады.

Ол темекі шекті, ол айқайлады, оның иығына қатты дауыстады.

Көз жасы көктемгі жаңбырдан тамшыдай тамды,

Бұл ерлі-зайыптылардың күзді айналып өте алмайтынын байқауға болады.

Кездесу - ажырасу - лас нәрсе,

Кездесу – бөліну, бұл ұн.

Қайталап: «Түсін, шырағым, сіріңке көпке дейін жанбайды.

Маған сен керексің: трамвайдың рульіндей, саперлер үшін динамиттей.

Күн таулардың артына түсіп, керемет көрініс ашылды.

Қаланы қараңғылық басып қалды - ол кетіп қалды, ол тұр.

Кездесу - ажырасу - лас нәрсе,

Кездесу - ажырасу ...

Бір жыл өтті, бірақ сол жерде,

Жаңбыр мен найзағайға қарамастан

Көпірдің үстінде екі адам тұрды

Әңгіме ештеңе туралы болмады.

Кездесу - ажырасу - лас нәрсе,

Кездесу – бөліну, бұл ұн.