Tous Mes Souvenirs Me Tuent - Françoise Hardy

Tous mes souvenirs me tuent, les trop tard, les jamais plus

O sont la douceur de vivre, les beaux jours, le bateau ivre

D’idal et d’absolu…

Je voudrais que rien n’efface la magie, l’tat de grce

De nos paradis perdus, les rves, l’amour fou

La beaut surtout de l’avenir devant nous…

Tous mes souvenirs me tuent…

La perte de l’innocence, cette douleur que relancent

Mensonges ou malentendus…

a me semble hier peine, le soir tombe sur la Seine

Comme sur les espoirs dus…

Ainsi va la vie, la fte est finie mme Paris n’est plus Paris…

Tous mes souvenirs me tuent…

Tous mes souvenirs me tuent, mais toi-mme comment vas-tu?

Que devient le mal de vivre qui t’empchait de me suivre?

Comment as-tu survcu?

Менің барлық естеліктерім мені өлтіреді, тым кеш, енді ешқашан

Өмірдің тәттісі, шуақты күндер, мас қайық қайда

Идеал және абсолютті...

Мен сиқырды, рақым күйін өшіргім келеді

Біздің жоғалған жұмақтардан, армандардан, ессіз махаббаттардан

Бәрінен бұрын бізді болашақтың сұлулығы күтіп тұр...

Менің барлық естеліктерім мені өлтіреді ...

Кінәсіздікті жоғалту, тірілткен бұл азап

Өтірік немесе түсінбеушілік...

Маған кеше болған сияқты, Сенаға кеш түседі

Үміт бойынша…

Өмір солай, кеш бітті, тіпті Париж енді Париж емес...

Менің барлық естеліктерім мені өлтіреді ...

Менің барлық естеліктерім мені өлтіріп жатыр, ал сен қалайсың?

Маған ерулеріңе кедергі болған өмірдің зұлымдығы не болмақ?

Қалай аман қалдыңыз?