Plus Personne - Françoise Hardy

Douleur, douce, dure, descente

D’où l’on ne remonte plus

Couleur, clair, obscure, mort lente

D’amour et de temps perdus

C’est le soleil qui s’est figé

C’est la mer de glace ou

L’autre coté

L’espace l'éternité

C’est la prison du corps vaincu

S'écroulant sur l’inconnu

Destructions absolue

Voulue

Douleur, dure, indécente

Quand tes yeux ne me voient plus

Malheur, pur, nuit noire, mort lente

De larmes de sang qui tuent

Il n’a y plus personne

Ni toi, ni moi, personne

Sans toi, il n’y a plus personne

Ауырсыну, жұмсақ, қатты, төмен

Одан біз енді көтерілмейміз

Түс, ашық, қараңғы, баяу өлім

Махаббат пен босқа кеткен уақыт

Тоңған күн болды

Бұл мұз теңізі ме, әлде

Екінші жағы

ғарыш мәңгілігі

Бұл жеңілген дененің түрмесі

белгісізге соқтығысады

Абсолютті қиратулар

Қалаған

Ауырсыну, ауыр, әдепсіз

Көздерің мені енді көрмегенде

Қасірет, таза, қараңғы түн, баяу өлім

Өлтіретін қанның көз жасы

Ешкім қалмады

Сен де, мен де, ешкім

Сенсіз ешкім жоқ