Normandia - Françoise Hardy

Des adieux à la chaîne

Des messages où l’on ment

L’eau salée de la grève

Fait rougir l’océan

Le temps fait machine arrière

Dans son dos le printemps

Coule la langue amère

Apprise aux filles sur les bancs

Où l’on aime, marche ou crève

Pleure mon cœur imbécile

Les lettres ouvertes du temps

Cueille mon cœur dans ces lignes,

Les fleurs fanées dans les blancs

Pleure mon cœur imbécile

Je t'écris avec l’herbe et le vent

Et quand la mort nous dessine

C’est avec l’encre bleue des amants

Je redonne à la mer

Nos visages d’enfants

Dans nos éclats de verre

Vient mourir l’océan

Où l’on aime, nage ou crève

Pleure mon cœur imbécile

Les lettres ouvertes du temps

Cueille mon cœur dans ces lignes,

Les fleurs fanées dans les blancs

Alors cours mon cœur imbécile

Je garde la nuage rouge sang

Et quand la mort nous dessine

C’est avec l’encre bleu des amants

Alors cours mon cœur en exil

Alors cours mon cœur en exil

Тізбекпен қоштасу

Біз жатқан жердегі хабарламалар

Жағалаудағы тұзды су

Мұхитты қызартыңыз

Уақыт кері өтіп жатыр

Оның артында көктем

Ащы тіліңді төг

Қыздарды орындықтарда оқытты

Біз жақсы көретін, мінетін немесе өлетін жер

Ақымақ жүрегім жыла

Уақыттың ашық хаттары

Жүрегімді жұлып ал бұл жолдардан,

Ақтардағы солған гүлдер

Ақымақ жүрегім жыла

Мен саған шөппен, желмен жазамын

Ал өлім бізді тартатын кезде

Бұл ғашықтардың көк сиясымен

Мен теңізге қайтарамын

Біздің балаларымыздың жүздері

Біздің әйнек сынықтарында

Мұхит өлуге келеді

Біз жақсы көретін жерде жүземіз немесе өлеміз

Ақымақ жүрегім жыла

Уақыттың ашық хаттары

Жүрегімді жұлып ал бұл жолдардан,

Ақтардағы солған гүлдер

Сондықтан менің ақымақ жүрегімді жүгірт

Мен қанның қызыл бұлтын сақтаймын

Ал өлім бізді тартатын кезде

Бұл ғашықтардың көк сиясымен

Сондықтан жүрегімді қуғынға жібер

Сондықтан жүрегімді қуғынға жібер