Mais il y a des soirs - Françoise Hardy

Pourtant, j’aime la vie et je crois qu’elle est belle

Je peux aimer la pluie autant que le soleil

Le jour comme la nuit, rêver sous tous les ciels

Mais il y a des soirs où ça ne suffit pas

Et ce sont tous les soirs où je repense à toi

Pourtant, j’aime vraiment tout car tout m’est mystère

La ville et l’air du temps, le bruit et la lumière

Les arbres, les fleurs, le vent, l’infini et la mer

Mais il y a des soirs où je n’y pense pas

Et ce sont tous les soirs où j’ai le mal de toi

Pourtant, j’aime les gens autant que le désert

J’aime ce qui est changeant comme ce qui est de pierre

J’aime sur le moment des regards bleus ou verts

Mais il y a des soirs où je déteste tout

Et ce sont tous les soirs où je repense à nous

Où je voudrais pouvoir donner le monde entier

Pour revivre, un instant au moins, notre passé

Et que tu ne sois plus mon plus beau souvenir

Mais toujours mon présent, toujours mon avenir.

Сонда да мен өмірді жақсы көремін және оның әдемі екеніне сенемін

Мен жаңбырды күн сияқты жақсы көремін

Күндіз де, түнде де, барлық аспан астында армандаңыз

Бірақ бұл жеткіліксіз болатын түндер бар

Әр түнде мен сені ойлаймын

Дегенмен, маған бәрі ұнайды, өйткені мен үшін бәрі жұмбақ

Қала мен заман рухы, шу мен жарық

Ағаштар, гүлдер, жел, шексіздік және теңіз

Бірақ мен бұл туралы ойламайтын түндер бар

Әр түнде мен сені сағынамын

Дегенмен мен адамдарды шөлдей жақсы көремін

Маған тас сияқты өзгеріс ұнайды

Маған қазір көк немесе жасыл көз ұнайды

Бірақ мен бәрін жек көретін түндер бар

Әр түнде мен біз туралы ойлаймын

Бүкіл әлемді берер едім

Бір сәт болса да өткенімізді еске түсіру үшін

Ал сен енді менің ең жақсы естелігім емессің

Бірақ әрқашан менің бүгінім, әрқашан менің болашағым.