La rue des coeurs perdus - Françoise Hardy

Je connais un coin de rue

Où l’on va jeter son coeur

Quand le pauvre ne sait plus

Que répandre des pleurs

Et malheur à tous ceux-là

Qui n’osent pas le jeter

Et reviennent sur leurs pas

Avec un coeur usé

Dans la rue des coeurs perdus

Ce soir c’est à mon tour

Dans la rue des coeurs perdus

D’aller pleurer mon amour

Mais j’ai peur et n’ose pas

Jeter ce coeur qui t’aimais

Car peut-être un jour, qui sait?

J’en aurais du regret

Car peut être un jour, qui sait

J’en aurais du regret

Мен көшенің бұрышын білемін

Біз жүрегімізді қайда қоямыз

Кедейлер енді білмейтін кезде

Не көз жасын төгу керек

Солардың барлығына қасірет

Оны тастауға кім батылы бармайды

Және олардың қадамдарын қайталаңыз

Тозған жүрекпен

Жоғалған жүректер көшесінде

Бүгін кешке менің кезегім

Жоғалған жүректер көшесінде

Барып жылаймын махаббатым

Бірақ мен қорқамын және батылым жоқ

Сені сүйген жүректі таста

Өйткені бір күні мүмкін, кім біледі?

өкінетін едім

Себебі бір күні болар, кім біледі

өкінетін едім