La Valse Des Regrets - Françoise Hardy, Hélène Grimaud, Иоганнес Брамс

L’orgue de la nuit

Au clair de lune gémit

La brise fait

De son archet

Chanter la valse des regrets

Mon bel amour

Au bois dormant

Quittez vos rêves troublants

Vous éveillant

Tout doucement

Venez vers moi qui vous attends

Venez vers moi

Il est grand temps

Calmer l'émoi d’un cœur qui bat

Devant l’effroi d’une prière vaine

L’ombre s’alanguit

Des formes glissent sans bruit

Et du passé

Vestiges usés

Nos souvenirs s’en vont danser

Comme l’Arc en ciel après la pluie

Comme le soleil après la nuit

Serais-je celle

Qui chassera vos peines?

L’orgue de la nuit

Au clair de lune gémit

Gémit toujours

Dans mon cœur lourd

Qui n’attend plus que votre amour…

Түн органы

Ай сәулесінде жылайды

Жел соғады

Оның садағынан

Өкініш вальсін айт

Менің сұлу махаббатым

Ұйқыдағы ағаш

Мазасыз армандарыңызды қалдырыңыз

сені ояту

Баяу

Сені күтіп тұрған маған келші

маған кел

Уақыт келді

Соғып тұрған жүректің толқуын тыныштандырыңыз

Бос дұғадан қорқу алдында

Көлеңке әлсірейді

Пішіндер үнсіз сырғанайды

Және өткеннен

Тозған қалдықтар

Біздің естеліктеріміз билейді

Жаңбырдан кейінгі кемпірқосақ сияқты

Түннен кейінгі күн сияқты

мен болар ма едім

Қайғыларыңды кім алып тастайды?

Түн органы

Ай сәулесінде жылайды

Әлі де ыңылдап

Менің ауыр жүрегімде

Кім сенің махаббатыңды күтіп жүр...