V (Death) - Fen

No headstone will mark our passing

No mourners shall pay tribute

No tithes to those who surrender to blackness

No offerings for those entombed in this barren land

The bells toll only within the strata of lost ages

Earth, death, time and sorrow our parting hymn

The circle has no end, our solace, no beginning

Peace is only found in these unheralded, desolate kingdoms

Withing the silence of the soils

Amongst the mass grave of the forgotten

Cemeteries forged in peat

A cenotaph of bog oak

Shivering flesh cupped in the shriveled claws of the fenland mausoleum

Welcomed by a womb of cold earth

Coiling like a foetus, I succumb to the silence

Amputating the senses

Embracing a well of oblivion

I yearn to dissolve into the infinite

Where past, present and future are bereft of meaning

Where each echo of my torrid material self

Drips slowly into a sink hole of desolation

Where each reflection of the flesh

Causes a tidal surge of misery

A patchwork of memories floats before my mind’s eye

And it is with the gratitude of a lifetime I witness them fade

Dissipating and drifting as morning mists

Eradicated for all time

I pray for nothingness

My starved will craves void

And in this stark cradle of dead fen-flesh

I have found my solace

I have found my reward

I have found release

I have found my blessed death

Ешбір базар тасы біздің өтуімізді белгілемейді

Ешқандай аза тұтушылар құрмет көрсетпейді

Қаралыққа  мойынсұнғандарға ондық жоқ

Бұл елсіз жерде көмілгендерге құрбандық берілмейді

Қоңыраулар тек жоғалған жағдайлар қабаттарында ғана соғылады

Жер, өлім, уақыт және қайғы біздің қоштасу әнұранымыз

Шеңбердің соңы жоқ, біздің жұбанышымыз, басталуы жоқ

Бейбітшілік тек осы хабарсыз, қаңырап қалған патшалықтарда болады

Топырақтың тыныштығында

Ұмытылғандардың жаппай бейітінің арасында

Шымтезекпен соғылған зираттар

Батпақ еменінің кенотафасы

Фенланд кесенесінің мыжылған тырнақтарында дірілдеген ет

Суық жердің құрсағында қарсы алды

Ұрықтай иіріліп, Мен тыныштыққа көндім

Сезім мүшелерін ампутациялау

Ұмыту құдығын құшақтау

Мен шексіздікке  ерігім келеді

Өткен, қазіргі және болашақ мағынасыз болатын жерде

Менің   әр     материалдық            материалдық   жаңғырығы                   әр          материалдық                                                                                       жаңғырығы         жаңғырығы

Қаңырап қалған шұңқырға баяу тамызады

Тәннің әрбір көрінісі

Қайғылы  толқын                                         |

Менің көз алдымда естеліктер қалқыды

Бұл өмір бойы өмірлік ризашылықпен, мен олардың есебінен

Таңертеңгілік тұман сияқты таралып, ағып жатыр

Барлық уақытта жойылды

Мен болмаушылық үшін дұға етемін

Менің аштықтан қалған ерік-жігерім бослықты қалайды

Бұл өлі фен-ет бесігінде

Мен жұбанышымды таптым

Мен сыйымды  таптым

Мен шығарылымды таптым

Мен берекелі өлімімді  таптым